Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. II SA/Łd 932/10

Dnia 26 listopada 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant asystent sędziego Agnieszka Gortych-Ratajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2010 roku sprawy ze skargi E. J. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 2 pkt 2 i art. 4 ust. 1,2,4 ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzesze i Związek Socjalistyczny Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz. 395 ze zm.) oraz w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009r., sygn.akt K 49/07 (Dz.U. Nr 220, poz. 1734) odmówił E. J. przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej.

W uzasadnieniu decyzji organ administracyjny stwierdził, że nie każda praca przymusowa w okresie okupacji uprawnia do przyznania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ustawie o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzesze i Związek Socjalistyczny Republik Radzieckich. Strona w okresie okupacji wykonywała pracę przymusową w pobliżu miejsca stałego zamieszkania, w miejscowości P. Praca ta, w ocenie Kierownika, nie przybrała zatem szczególnie dotkliwej formy, o której mówi Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 16 grudnia 2009r., bowiem nie była połączona z wysiedleniem (przymusową zmianą miejsca pobytu) i "wyrwaniem" z dotychczasowego środowiska.