Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 9 listopada 2010 r., sygn. I SA/Bd 870/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Kujawa po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 09 listopada 2010r. sprawy ze skargi W. W. na interpretację Ministra Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług. 1. uchyla zaskarżoną interpretację, 2. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz W. W. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Bd 870/10

UZASADNIENIE

We wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie wnioskujący podał, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji cukierniczej, jako czynny podatnik VAT. W ramach programów lojalnościowych klientom przekazuje nieodpłatnie towary, takie jak np. czajnik elektryczny, kalkulator, czy suszarka. Cel tych programów lojalnościowych jest ściśle związany z prowadzonym przedsiębiorstwem - ma pomóc w zwiększaniu sprzedaży, która podlega opodatkowaniu. Przy zakupie ww. towarów wnioskującemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystał.

W związku z powyższym składający wniosek zadał pytanie, czy należy opodatkować podatkiem od towarów i usług ww. towary, które zostały przekazane na cele związane z prowadzonym przez stronę przedsiębiorstwem.

Zdaniem wnioskodawcy, produkty przekazywane w ramach programów lojalnościowych nie są prezentami o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm.; zwana dalej u.p.t.u.). Zatem na tej podstawie nie można wyłączyć ich opodatkowania. Jednocześnie w obowiązującym stanie prawnym brak jest przepisu, który uzasadniałby opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów na cele promocyjne, tj. cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem (realizacja programu lojalnościowego). W ocenie podatnika, przekazanie bez wynagrodzenia towarów należących do przedsiębiorstwa na cele z nim związane, w świetle art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, nie stanowi dostawy towarów. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. W konsekwencji cel promocyjny (programy lojalnościowe) związany jest z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a tym samym nieodpłatne przekazanie towarów na powyższy cel nie spełnia przesłanek z art. 7 ust. 2 u.p.t.u. i w związku z tym nie powinno podlegać opodatkowaniu.