Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 października 2010 r., sygn. II SA/Wa 888/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska Matusiak, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Sławomir Fularski (spr.), Protokolant Specjalista Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2010 r. sprawy ze skargi W.H. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Decyzją znak [...] z dnia [...] lutego 2010 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych działając na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm., zwana dalej: ustawą o emeryturach i rentach z FUS), po rozpatrzeniu wniosku W.H. z dnia 9 grudnia 2009 r. orzekł o odmowie przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

Wskazując na treść przepisu art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS

organ stwierdził, że W.H. nie spełnia jednej z ustawowych przesłanek (które muszą wystąpić łącznie), do ustalenia prawa do świadczenia rentowego w drodze wyjątku. Wnioskodawca nie udowodnił bowiem szczególnych okoliczności, na skutek których (z uwagi na krótsze niż ustawowo wymagane okresy składkowe i nieskładkowe), nie nabył prawa do świadczenia rentowego na zasadach ogólnych.

Analizując przebieg ubezpieczenia wnioskującego o przyznanie świadczenia w drodze wyjątku, Prezes ZUS za udowodniony uznał okres ubezpieczenia społecznego wynoszący łącznie 19 lat, 7 miesięcy i 13 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Organ zauważył jednak, że w okresie 10 lat poprzedzających złożenie wniosku skarżący udowodnił okres ubezpieczenia 2 lata, 8 miesięcy i 29 dni okresów składkowych i nieskładkowych, przy wymaganym okresie ubezpieczenia 5 lat. Organ podniósł, że w latach 1998 - 2000, 2001 - 2007 wystąpiły przerwy w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W ocenie organu nie zostały zaś wykazane szczególne okoliczności, uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w wykonywaniu zatrudnienia oraz opłacaniu składek na ubezpieczenie i nabyciu uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym, bowiem w przerwach ubezpieczenia wobec wnioskodawcy nie orzeczono całkowitej niezdolności do pracy. Nie istniały zatem, w tym czasie, przeszkody w kontynuowaniu zatrudnienia oraz ubezpieczenia, w celu zapewnienia w przyszłości uprawnień do świadczenia z ubezpieczeń społecznych. Podejmowanie zaś przez wnioskodawcę pracy bez ubezpieczenia było świadomym jego wyborem rodzącym określone skutki prawne. Organ zauważył również, że wykazany przez wnioskodawcę dochód przypadający na członka rodziny nie pozwala na uznanie, że pozostaje on bez niezbędnych środków utrzymania.