Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 października 2010 r., sygn. III SA/Kr 266/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Lechowski Sędziowie WSA Dorota Dąbek WSA Barbara Pasternak (spr.) Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2010 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego specjalnego stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta i Gminy decyzją z dnia [...] 2009r. znak: [...], wydaną na podstawie art. 8 ust. 1, art. 14, art. 17 ust. 2 pkt 1, art. 41 pkt 1, art. 106 ust. 1, art. 107 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362) oraz art.104, art.107, art. 108 kpa, przyznał M. W. pomoc społeczną w postaci specjalnego zasiłku celowego w kwocie łącznej 115,47 zł, z tego kwotę 35,47 zł płatną przelewem na konto apteki (zakup leków wg przedstawionych recept) oraz kwotę 80,00 zł płatną przelewem na konto Posterunku Gazowego w terminie do dnia 4 grudnia 2009r. (dofinansowanie potrzeb bytowych - opłat za gaz). Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Organ I instancji wskazał, że na podstawie przeprowadzonego rodzinnego wywiadu środowiskowego i zebranej dokumentacji ustalono, że M. W. prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, nie pracuje zawodowo i jest emerytką. W miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku jedynym dochodem strony była emerytura w kwocie 686,16 zł. Dochód ten był wyższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej wynoszącego 477 zł. Wskazano, że strona pozostaje w stałym leczeniu, co podnosi koszty utrzymania, a posiadane środki finansowe nie wystarczają na zaspokojenie potrzeb. Dlatego z uwagi na przewlekłą chorobę powodującą wzrost kosztów utrzymania przyznano stronie pomoc w postaci specjalnego zasiłku celowego. Organ I instancji podkreślił, że wysokość zasiłku została ustalona z uwzględnieniem sytuacji materialnej wnioskodawcy, celu, na który zasiłek został przyznany oraz aktualnych możliwości finansowych Ośrodka Pomocy Społecznej. Organ I instancji wyjaśnił, że w związku z ograniczonymi możliwościami finansowymi pomocy społecznej przyznawanie świadczeń musi odbywać się poprzez wyważenie interesu społecznego, słusznego interesu stron z uwzględnieniem podstawowych potrzeby osób i rodzin ubiegających się o świadczenia pomocy społecznej i będących w trudnej sytuacji bytowej. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności, kierując się postanowieniem art. 108 § 1 kpa, zgodnie z którym organ może to uczynić ze względu na wyjątkowo ważny interes strony, zaś niedostatek środków utrzymania niewątpliwie stanowi ważny interes strony.