Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 października 2010 r., sygn. I SA/Gl 510/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie WSA Grzegorz Granieczny, Bożena Suleja, Protokolant Paulina Kowalczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2010 r. sprawy ze skargi H. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 34 § 4 i § 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

( Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954), Dyrektor Izby Skarbowej w K. po rozpoznaniu zażalenia pani H. K. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] r. Nr [...] o uznaniu za nieuzasadnione zarzutów na postępowanie egzekucyjne prowadzone w oparciu o tytuł wykonawczy z dnia [...] r. Nr [...] - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu egzekucyjnego pierwszej instancji.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ drugiej instancji stwierdził, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. prowadzi wobec pani H. K. postępowanie egzekucyjne w oparciu o własny tytuł wykonawczy z dnia [...] r. Nr [...], wystawiony na podstawie decyzji z dnia [...] r. Nr [...], obejmujący podatek dochodowy od osób fizycznych za 2003 r., w ramach którego zawiadomieniem z dnia [...] 2009 r. Nr [...] zajął zobowiązanej świadczenie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.. Wskazał, że odpis tytułu wykonawczego wraz z zawiadomieniem o zajęciu doręczono zobowiązanej w dniu [...] 2009 r., po czym w dniu [...] 2009 r. zobowiązana wniosła zarzuty na postępowanie egzekucyjne podnosząc błędne przyjęcie niewykonania obowiązku i jego wymagalności oraz błąd co do osoby zobowiązanej. Według strony decyzja będąca podstawą wystawienia tytułu wykonawczego była nieostateczna, a ponadto organ podatkowy nie rozpatrzył jeszcze jej wniosku o umorzenie przedmiotowej zaległości podatkowej.