Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 października 2010 r., sygn. IV SA/Gl 172/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2010 r. sprawy ze skargi I.G. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2008 r. wydanym w sprawie o sygn. akt IV SA/Gl 1071/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...], nr [...] orzekającą o braku podstaw do stwierdzenia u I.G. choroby zawodowej w postaci nowotworu złośliwego powstałego w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi, wymienionej w pozycji 17/7 wykazu chorób zawodowych (jako "inne nowotwory"), stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115).

W uzasadnieniu uchylonej decyzji wskazano, że do stwierdzenia choroby zawodowej konieczne jest orzeczenie przez kompetentną placówkę służby zdrowia istnienia występującego schorzenia, jako choroby zakwalifikowanej do odpowiedniej pozycji wykazu chorób zawodowych, oraz wykazanie związku przyczynowego pomiędzy środowiskiem pracy i rozpoznaną chorobą, a mianowicie, że narażenie na czynnik szkodliwy, który wywołał to schorzenie istniało w czasie i miejscu pracy, w związku z wykonywanym zawodem. W tym kontekście Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K. podniósł, iż w wyniku przeprowadzonego postępowania epidemiologicznego ustalono, że I.G. pracowała w latach [...] w A Sp. z o.o. w B. na stanowisku oczyszczacza odlewów aluminiowych, następnie w latach [...] w B w B. na stanowisku sprzedawcy i kierownika, gdzie w latach [...] jako kierownik sklepu chemicznego była eksponowana na działanie benzenu o stężeniu 3,7 mg/m3 (przy normie wynoszącej 30 mg/m3). W całym okresie swojej aktywności zawodowej nie była jednak eksponowana na promieniowanie jonizujące będące jedynym czynnikiem zewnętrznym o udowodnionym działaniu rakotwórczym w odniesieniu do [...], co wynika z wiedzy medycznej, popartej rezultatami badań prowadzonych przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem (IARC). Równocześnie organ odwoławczy podniósł, że obie orzekające w sprawie placówki medyczne, to jest Poradnia Chorób Zawodowych w S. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. oraz Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. w swoich orzeczeniach (odpowiednio z dnia [...] nr [...] oraz z dnia [...] nr [...]) uznały, że brak jest związku przyczynowego pomiędzy rozpoznanym u wspomnianej pracownicy rakiem [...] a narażeniem w latach [...] na "karcinogen", jakim jest benzen. Równocześnie w drugim z tych orzeczeń podano, że narażenie na ten czynnik mogłoby mieć znaczenie jedynie w odniesieniu do indukcji pierwotnego ogniska nowotworowego w układzie krwiotwórczym.