Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 września 2010 r., sygn. II SA/Wa 516/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk Sędziowie WSA Anna Mierzejewska Sławomir Fularski (spr.) Protokolant Sylwia Mikuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2010 r. sprawy ze skargi A.P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty w drodze wyjątku oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją znak [...] z dnia [...] grudnia 2009 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych działając na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm., zwana dalej ustawą o emeryturach i rentach z FUS), po rozpatrzeniu wniosku złożonego w dniu 12 października 2009 r. przez A.P. orzekł o odmowie przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

Organ w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia powołując się na art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS podniósł, że świadczenie rentowe w drodze wyjątku może być przyznane gdy spełnione są łącznie wszystkie przesłanki wymienione w tym przepisie. Niespełnienie zaś nawet jednej z nich wyklucza możliwość przyznania przedmiotowego świadczenia. Analizując przebieg ubezpieczenia wnioskującej Prezes ZUS za udowodniony uznał okres ubezpieczenia społecznego wynoszący łącznie 11 lat, 3 miesiące i 11 dni okresów składkowych oraz 3 lata, 9 miesięcy i 3 dni okresów nieskładkowych. Dalej organ podał, iż w okresie 10 lat poprzedzających powstanie niezdolności do pracy wnioskująca o przyznanie świadczenia udowodniła okres ubezpieczenia wynoszący 11 dni okresów składkowych, przy wymaganym okresie ubezpieczenia 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych. W latach 1980 -1982, 1989 - 1991, 1993 - 2008 wystąpiły przerwy w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W ocenie organu nie zostały wykazane szczególne okoliczności, uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w wykonywaniu zatrudnienia oraz opłacaniu składek na ubezpieczenie i nabyciu uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym, bowiem w przerwach ubezpieczenia nie zaistniały obiektywne przeszkody do podjęcia zatrudnienia lub podjęcia innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym. Organ dodał, że również wykazany dochód przypadający na członka rodziny nie pozwala na uznanie, aby wnioskująca o przyznanie świadczenia pozostawała bez niezbędnych środków utrzymania.