Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 8 września 2010 r., sygn. V SA/Wa 784/10

Referendarz sądowy Anna Michałowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 8 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym tj. zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi Z. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia ... lutego 2010 r. Nr ... w przedmiocie odmowy udzielenia pomocy w ramach programu integracyjnego dla cudzoziemców postanawia: 1. przyznać prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.; 2. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W.

W dniu ... sierpnia 2010 r. skarżący złożył - na urzędowym formularzu PPF - wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym tj. zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. W uzasadnieniu wniosku, jak i w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazał, iż został objęty ochroną uzupełniającą, jednak nie otrzymał żadnej pomocy, która pomogłaby mu zintegrować się ze społeczeństwem. We wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje wraz z ... . Im także odmówiono pomocy wspierającej proces integracji, więc są pozbawieni środków do życia. Ponadto skarżący oświadczył, iż nie posiada żadnych nieruchomości, przedmiotów wartościowych ani oszczędności pieniężnych.

Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:

W myśl art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej ustawy p.p.s.a. - prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.

W przedmiotowej sprawie skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

Zważyć należy, iż zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a ustawy p.p.s.a. nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Przedmiotem skargi Z. T. jest decyzja wydana w przedmiocie odmowy udzielenia pomocy w ramach programu integracyjnego dla cudzoziemców , zatem skarżący jest z mocy ustawy zwolniony z obowiązku uiszczania kosztów sądowych, co oznacza że koszty te obciążają budżet państwa, a jego wniosek w tym zakresie jest bezprzedmiotowy.

W związku z tym, że ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zawiera normy, która pozwalałaby umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych w sytuacji zwolnienia z mocy ustawy z obowiązku ich ponoszenia, postanowiono odmówić przyznania prawa pomocy w tym zakresie.

Odnosząc się natomiast do wniosku o ustanowienie pomocy prawnej z urzędu zauważyć należy, iż zgodnie z art. 262 ustawy p.p.s.a. przepisy o przyznaniu prawa pomocy w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.

Treść i warunki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym określa art. 245 §3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a. W myśl art. 245 §3 ustawy p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym, zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a, zostaje przyznane osobie fizycznej, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Określenie "gdy osoba fizyczna wykaże" oznacza, że to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Zatem rozstrzygnięcie w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez wnioskodawcę.

Zasadność wniosku skarżącego rozpatrzono zatem w dwóch aspektach, tj. z jednej strony uwzględniono wysokość obciążeń finansowych, jakie będzie on zobowiązany ponieść w postępowaniu, z drugiej zaś strony jego możliwości finansowe.

Biorąc pod uwagę znajdujące się w aktach sprawy oświadczenie o stanie majątkowym i porównując je z obciążeniem wynikającym z zastępstwa profesjonalnego pełnomocnika należało uznać, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do udzielenia skarżącemu prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Oceniając wniosek skarżącego wzięto pod uwagę jego sytuację majątkową. Skarżący pozostaje w gospodarstwie domowym składającym się z 6 osób i pomimo, iż został objęty ochroną uzupełniającą nie otrzymuje żadnej pomocy w celu ułatwienia integracji ze społeczeństwem. Nie posiada oszczędności pieniężnych, które mógłby przeznaczyć na zatrudnienie profesjonalnego pełnomocnika.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji postanowienia