Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 września 2010 r., sygn. II SA/Wa 412/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ewa Marcinkowska Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - Mateusz Rogala po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2010 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i utrzymanej nią w mocy decyzji organu pierwszej instancji, - zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, - zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego A. B. kwotę [...],- ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Komendant Wojewódzki Policji w [...] decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...], działając na podstawie art. 18 ust.1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 oraz art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 52, poz. 525 ze zm.), cofnął skarżącemu A. B. pozwolenie na posiadanie broni palnej bojowej. W uzasadnieniu wskazał, że skarżący został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego [...] w W. z dnia [...] lipca 2008 r. za czyn z art. 288 § 1 k.k. Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy, właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba której takie pozwolenie wydano należy do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2 - 6 ustawy. Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy, pozwolenia na broń nie wydaje się osobom, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku prawnego, w szczególności skazanych prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takich przestępstw, zaś prawo do broni ma charakter wyjątkowy i z tego powodu podlega ścisłej reglamentacji. Wprawdzie A. B. posiada pozytywne opinie, jednak w świetle cytowanego przepisu nie ma to znaczenia w sprawie, bowiem ma on charakter obligatoryjny.