Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 września 2010 r., sygn. II SA/Ol 655/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2010 r. sprawy ze skargi H. O. i A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w O. akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 3 lutego 2009r., H. O. i A. B. zwrócili się do Wójta Gminy G. z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych z użytkowym poddaszem i podpiwniczeniem na działkach nr "[...]" i "[...]" w obrębie geodezyjnym W. Pismem z dnia 6 sierpnia 2009r. wójt Gminy G. zwrócił się do Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w B. z wnioskiem o uzgodnienie projektu decyzji o warunkach zabudowy przedmiotowych działek.

Postanowieniem z dnia "[...]" Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w B. odmówił uzgodnienia projektu decyzji dla wyżej określonego zamierzenia inwestycyjnego z uwagi na niespełnienie warunku określonego w art. 61 ust. 1 pkt. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Decyzją z dnia "[...]", nr "[...]" Wójt Gminy G. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych na działce o numerze ewidencyjnym: "[...]" i "[...]", położonej w obrębie geodezyjnym W.

W odwołaniu od powyższej decyzji, pełnomocnik H. O. i A. B. wskazał, że w obowiązującym do 31 grudnia 2003r. Miejscowym Planie Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego Zespołu Osadniczego G., teren przedmiotowych działek oznaczony był jako W31UK, tj. teren istniejącego Kościoła Katolickiego z możliwością powiększenia w kierunku południowym. Podniósł również, że z oświadczenia poprzedniej właścicielki działek J. S., wynika, że za sporne tereny pozostające jej własnością nieprzerwanie od 1974r. uiszczała podatek od nieruchomości za działki budowlane, czego dowodem są decyzje nr "[...]" i "[...]" w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości. Wskazał też, że przedmiotowy teren w poprzednim planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczony był pod budownictwo mieszkaniowe. Pełnomocnik zauważył też, iż teren przedmiotowych działek pozbawiony jest roślinności o charakterze leśnym i nie nadaje się do racjonalnie prowadzonej gospodarki leśnej. Ponadto wielkość przedmiotowych działek, w związku z ich lokalizacją, tj. brakiem powiązania z jakimkolwiek innym kompleksem leśnym sprawia, iż w niniejszym przypadku trudno mówić o jakichkolwiek korzyściach związanych z występowaniem lasu zarówno dla właścicieli jak i ogółu społeczeństwa. Tym bardziej, że słowo "las" w tym przypadku w rzeczywistości odzwierciedla tylko stan prawny gruntu, nie ma zaś nic wspólnego ze stanem faktycznym.