Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 września 2010 r., sygn. I SA/Łd 691/10

Dnia 2 września 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: sędzia WSA Joanna Tarno Sędziowie: sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda (spr.) Protokolant: asystent sędziego Maciej Dębski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2010 roku przy udziale sprawy ze skargi T. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz T. K. kwotę 5617 (pięć tysięcy sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł., na podstawie m.in. art. 10 ust. 1, art. 13 pkt 9, art. 22 ust. 2 pkt 1 i ust. 9 pkt 5, art. 27 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zmianami; dalej u.p.d.f.), określił T.K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w wysokości 120.029 zł.

Organ pierwszej instancji ustalił, że podatnik uzyskał w 2007 r. m.in. przychody z działalności gospodarczej prowadzonej pod nazwą "TK[...]" T.K., na które składały się w szczególności przychody z tytułu usług menedżerskich (w kwocie 339.526,47 zł). Przychody te strona opodatkowała podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg stawki 19% zgodnie z art. 30c u.p.d.f. tj. jako przychody z działalności gospodarczej. Naczelnik Urzędu Skarbowego zakwestionował powyższe rozliczenie i zaliczył przychody z tytułu usług menedżerskich do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 9 u.p.d.f. Organ podatkowy ustalił, że podatnik prowadził działalność menadżerską samodzielnie w oparciu o Licencję Menedżera udzieloną przez Polski Związek Piłki Nożnej. Swoje usługi świadczył na podstawie umów zawieranych zarówno z klubami sportowymi jak i sportowcami, z określeniem należnego wynagrodzenia. Umowy z klubami dotyczyły zatrudnienia zawodników w oparciu o kontrakty zawierane w celu profesjonalnego uprawiania sportu (piłki nożnej), zaś przedmiotem umów z piłkarzami było poszukiwanie dla nich klubów sportowych, składnie w ich imieniu ofert zatrudnienia, negocjowanie i renegocjowanie kontraktów, pozyskiwanie kontraktów marketingowych. Składnikiem umów były tzw. klauzule wyłączności stanowiące m.in., że wyłączne prawo do reprezentowania zawodnika zostaje przeniesione na menedżera, zawodnik załatwia wszelkie sprawy i czynności związane z przedmiotem umowy wyłącznie za pośrednictwem menedżera, w okresie obowiązywania umowy zawodnik nie udzieli prawa reprezentowania go lub zastępowania w zakresie objętym umową, innemu podmiotowi, a także, że zawodnik jest zobowiązany informować menedżera o kontrakcie z jakimkolwiek podmiotem, którego cel stanowi profesjonalne uprawianie piłki nożnej. Zdaniem organu pierwszej instancji zastosowanie do zakwestionowanej części przychodów podatnika miał art. 13 pkt 9 u.p.d.f., dotyczący opodatkowania przychodów uzyskanych na podstawie kontraktów menedżerskich. Cechy jakie wyróżniają działalność menedżera (doświadczenie zawodowe, wiedza fachowa, umiejętności organizatorskie, wyrobione kontakty na rynku) powodują zdaniem organu, że dochody z tej działalności należy zaliczyć do dochodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1-2 oraz art. 13 pkt 9 u.p.d.f. Przedmiotem działalności menedżera sportowego jest koordynowanie kariery sportowej zawodnika. Takie zaś czynności wykonywał skarżący. W konsekwencji organ pierwszej instancji uznał, że sporne przychody należy opodatkować na zasadach określonych w art. 27 u.p.d.f., przy uwzględnieniu ryczałtowych kosztów tej działalności określonych w art. 22 ust. 2 u.p.d.f. Obliczając prawidłową wysokość podatku organ pierwszej instancji przyjął, że opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 u.p.d.f. podlega jedynie kwota 330,067,29 zł ponieważ z faktury nr 18/2007, z której wynika kwota 15.000 zł, uzyskano w rzeczywistości przychód w wysokości 5.000 zł, z faktury nr 20/2007, z której wynika kwota 32.535,45 zł (po przeliczeniu Euro na PLN) uzyskano w rzeczywistości przychód w wysokości 31.576,27 zł oraz, że dodatkowo na rachunek podatnika wpłynęła zapłata za fakturę nr 34/2006 w kwocie 1.500 zł.