Orzeczenie
Wyrok WSA w Lublinie z dnia 17 września 2010 r., sygn. I SA/Lu 287/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Sędziowie NSA Anna Kwiatek,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Referent stażysta Bartłomiej Pastucha, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 września 2010 r. sprawy ze skargi L. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2002 r. - oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania L.S.od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w formie ryczałtu, od dochodów z nie ujawnionych źródeł przychodów lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za rok podatkowy 2002 kwocie 20.444 zł, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazywał, że wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, w sprawie sygn. akt I SA/Lu 63/08, uchylił pierwotną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] wydaną w przedmiotowej sprawie.
W kontekście przepisu art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uzasadniał, że organ pierwszej instancji ustalił, iż dochód nie znajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2002 r. wyniósł 54.516,98 zł (przypadający na podatnika 27.258 zł) od którego ustalił podatek wg stawki 75 % w wysokości 18.442 zł, zgodnie z art. 30 ust 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji pełnomocnik podatnika zarzucał, że organ podatkowy pierwszej instancji bezzasadnie przyjął, że podatnik nie otrzymał w 2001 r. zwrotu pożyczki w kwocie 48.000 USD. Wnosił o przyjęcie zarzutów związanych z rozliczeniem 2000 r., z uwagi na ich wpływ na rozliczenie następnych lat. Podał, że koszty wyżywienia podatnika i rodziny wynosiły ok. 2000 zł rocznie, gdyż część wydatków pokrywali rodzice. Zarzucał, że w uzasadnieniu decyzji w przedmiocie rozliczeń dochodów z Niemiec i zasad przywozu tych wynagrodzeń popełniono zbyt wiele błędów, a przyjęte założenia nie mają podstaw prawnych lub są sprzeczne z prawem. Zarzucał też, że organ podatkowy nie uwzględnił w tej kwestii wniosków dowodowych strony i tym samym uniemożliwił przedstawienie innych dowodów poza oświadczeniem podatnika. Wskazał też, że podatniczka nie składała wszystkich oświadczeń majątkowych wykazanych w uzasadnieniach decyzji
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right