Wyrok WSA w Kielcach z dnia 30 września 2010 r., sygn. II SA/Ke 503/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.),, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Asystent sędziego Andrzej Stolarski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 września 2010r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie rejestracji pojazdu we wznowionym postępowaniu I. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z 31 maja 2010 r., po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez Prokuratora Rejonowego w B. od decyzji wydanej z up. Starosty P. przez Kierownika Wydziału Komunikacji i Transportu Starostwa Powiatowego w P. z dnia [...] odmawiającej uchylenia decyzji Starosty P. nr [...] z dnia [...] w sprawie rejestracji pojazdu marki AUDI A4 1,9 TDI Avant, nr rejestracyjny [...], nr VIN [...] zarejestrowanego na A.G., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ odwoławczy ustalił, że postanowieniem z dnia [...], w oparciu o wniosek złożony przez Prokuratora Rejonowego

w B., Starosta P. wznowił z urzędu postępowanie administracyjne zakończone ostateczną decyzją z [...] dotyczącą rejestracji w/w pojazdu marki Audi A4 AVT na rzecz A.G.. W wyniku postępowania wznowieniowego zapadła opisana na wstępie decyzja, od której odwołanie wniósł Prokurator.

Kolegium ustaliło, że postanowieniem z dnia [...] sygn. akt. [...], Prokurator Rejonowy w B. umorzył dochodzenie w sprawie nabycia przez A. G. samochodu marki Audi A4, uzyskanego za pomocą czynu zabronionego na terenie Republiki Francuskiej, wobec braku dostatecznych danych uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa. W trakcie prowadzonego dochodzenia ustalono, że samochód został sprzedany w dniu 19 lipca 2008 r. na terenie Francji przez B. C. nieznanemu mężczyźnie, który zapłacił za pojazd czekiem. Sprzedający wydał pojazd kupującemu wraz z pełną autentyczną dokumentacją oraz kluczykami. Ponieważ wystawiony czek był bez pokrycia, sprzedający poinformował o sprawie policję. Przedmiotowy pojazd nabył następnie w Belgii R.Z. od osoby narodowości romskiej, otrzymując jednocześnie autentyczne dokumenty pojazdu oraz umowę kupna-sprzedaży, częściowo wypełnioną danymi i podpisem sprzedającego na nazwisko B. C.. R.Z. przekazał pojazd swojemu pracodawcy P.C., prowadzącemu działalność gospodarczą polegającą na sprowadzaniu używanych samochodów z zagranicy. Następnie P.C. sprzedał ww. pojazd T.R.. Z kolei w dniu 26 lipca 2008 r. pojazd nabył A. G. za kwotę 36 300 zł. W przedłożonej umowie jako sprzedający wystąpił jednak B. C., którego podpis widnieje na umowie. A. G. na podstawie posiadanych dokumentów zarejestrował pojazd w Wydziale Komunikacji i Transportu Starostwa Powiatowego. Prokurator uznał, że na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, nie sposób przypisać A. G. przestępstwa polegającego na świadomym nabyciu pojazdu pochodzącego z przestępstwa, wpisanie go bowiem na umowie kupna jako kupującego od pierwotnego właściciela, podczas gdy faktycznie kupił go od T.R. nie może być rozpatrywane w kategorii przestępstwa z art. 271 § 1 kk.