Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2010 r., sygn. IV SA/Wa 668/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Dąbrowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Anna Szymańska, Protokolant Renata Puchalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi T. G. na postanowienie Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia I. oddala skargę; II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat A. P. kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych oraz kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) złotych stanowiącą 22 % podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Główny Geodeta Kraju postanowieniem z [...] lutego 201Or, znak [...] - zaskarżonym skargą przez T. G. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - stwierdził niedopuszczalność zażalenia na postanowienie własne z [...] października 2009 r., znak [...], utrzymujące w mocy postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] z [...] sierpnia 2009 r. znak: [...], którym przekazano według właściwości Staroście [...] podanie wyżej wymienionego skarżącego z 23 lipca 2009r. o dokonanie zmian w ewidencji gruntów i budynków dotyczących działki nr [...] położonej przy ul. [...] w A.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

T. G. podaniem z 23 lipca 2009r. wniósł do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] o wykreślenie z ewidencji gruntów i budynków I. K. jako współwłaścicielki działki ewidencyjnej nr [...], położonej przy ul. [...] w A. oraz przywrócenie stanu ww nieruchomości sprzed daty 5 listopada I999r. przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w A.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] postanowieniem z [...] sierpnia 2009 r. przekazał do załatwienia według właściwości Staroście [...] podanie skarżącego.

Skarżący na powyższe postanowienie wniósł zażalenie.

Główny Geodeta Kraju - po rozpatrzeniu środka zaskarżenia -postanowieniem z [...] października 2009 r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Jednocześnie pouczył skarżącego, iż postanowienie to jest ostateczne, jednakże stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia

Sygn. akt IV SA/Wa 668/10

postanowienia.

Pismem z 9 listopada 2009 r. skarżący wniósł do Głównego Geodety Kraju na postanowienie z [...] października 2009r. zażalenie.

Główny Geodeta Kraju postanowieniem z [...] lutego 2010 r. stwierdził niedopuszczalność zażalenia skarżącego na postanowienie własne z [...] października 2009 r. W uzasadnieniu organ wskazał, iź zgodnie z art. 141 § 1 K.p.a. w zw. z art. 65 § 1 i art. 127 § 1 K.p.a. na postanowienie, przekazujące według właściwości podanie, wydane w pierwszej instancji służy stronie zażalenie tylko do jednej instancji. Natomiast, w myśl art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, na postanowienie wydane w drugiej instancji służy stronie skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Stąd należało orzec jak w rozstrzygnięciu postanowienia.

T. G. w skardze wniesionej na postanowienie Głównego Geodety Kraju z [...] lutego 201 Or. podniósł, iż nie zgadza się z zaskarżonym aktem. Zdaniem skarżącego Główny Geodeta Kraju uchyla się od rozpoznania jego sprawy i w sposób świadomy nie chce oddać nieruchomości będącej jego własnością do dyspozycji skarżącego.

Główny Geodeta Kraju - w odpowiedzi na skargę - wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

W pismach procesowych z 1, 8,15, 22 i 29 czerwca 2010 r. oraz z 6,13, 20 i 27 lipca 2010 r. skarżący podtrzymał zarzuty podniesione w skardze, wskazując argumenty mające potwierdzać, iż nieruchomość położona przy ul. [...] w

A. stanowi jego wyłączną własność.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m. in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [(Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), dalej powoływanej jako: "P.p.s.a."], sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i

Sygn. akt IV SA/Wa 668/10

wykładni norm prawa materialnego.

Sąd, badając legalność zaskarżonego postanowienia w oparciu o wyżej powołane przepisy i w granicach sprawy, nie będąc jednak związany - stosownie do art. 134 P.p.s.a. - zarzutami i wnioskami skargi, uznał iż zaskarżone postanowienie nie narusza prawa w stopniu uzasadniającym wyeliminowanie go z obrotu prawnego.

Na wstępie należy zauważyć, iż przedmiotem zaskarżenia było postanowienie stwierdzające niedopuszczalność zażalenia, czyli akt administracyjny o charakterze stricte procesowym. Oznacza to, iż Sąd objął kontrolą tylko to postanowienie, tym samym poza rozważaniami Sądu pozostała argumentacja skargi dotycząca działki nr [...], którą skarżący - według oświadczenia złożonego na rozprawie - chce odzyskać.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane na podstawie art. 134 K.p.a. Stosownie do tego przepisu organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia niedopuszczalność odwołania. Regulacja ta w myśl art. 144 K.p.a. ma odpowiednie zastosowanie do zażaleń. Niedopuszczalność odwołania (zażalenia) może wynikać z przyczyn o charakterze przedmiotowym, jak również i podmiotowym. W kontrolowanej sprawie zaszedł przypadek przedmiotowej niedopuszczalności środka zaskarżenia, z racji tego, iż Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje możliwości wniesienia odwołania (zażalenia) na postanowienie wydane w trybie odwoławczym (zażaleniowym).

Zgodnie z art. 141 § 1 K.p.a. na wydane w toku postępowania postanowienia służy stronie zażalenie, gdy kodeks tak stanowi. Organ pierwszej instancji jako podstawę prawną przekazania podania według właściwości powołał art. 65 § 1 K.p.a. Według tej normy, jeżeli organ administracji publicznej, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, niezwłocznie przekazuje je do organu właściwego. Przekazanie sprawy do organu właściwego następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Z kolei od postanowienia wydanego w pierwszej instancji służy stronie zażalenie tylko do jednej instancji (art. 127 § 1 w zw. z art. 144 K.p.a.). Postanowienie - stosownie do art. 124 § 1 K.p.a. - powinno zawierać pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego.

Powyższe oznacza, iż na postanowienie organu pierwszej instancji z [...] sierpnia 2009r. o przekazaniu sprawy do organu właściwego służyło skarżącemu zażalenie. Z uprawnienia tego skarżący skorzystał. Organ odwoławczy - po

Sygn. akt IV SA/Wa 668/10

rozpatrzeniu zażalenia - wydał postanowienie z [...] października 2009r. Postanowienie tó zawierało prawidłowe pouczenie o dopuszczalności wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie trzydziestu dni od daty jego doręczenia (art. 52 § 1 i art. 53 § 1 P.p.s.a.). Skarżący zakwestionował postanowienie organu odwoławczego utrzymujące w mocy postanowienie organu pierwszej instancji o przekazaniu sprawy do organu właściwego zażaleniem z 9 listopada 2009r. W ocenie Sądu w zaistniałej sytuacji procesowej Główny Geodeta Kraju wydał zgodne z prawem postanowienie o niedopuszczalności zażalenia, które jest ostateczne (art. 134 w zw. z art. 144 K.p.a.).

W kontekście sprawy pokreślić należy, iż postępowanie administracyjne oparte jest na zasadzie dwuinstancyjności (art. 15 K.p.a.), której treścią jest dopuszczalność dwukrotnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej. Wyczerpanie tej możliwości powoduje niedopuszczalność odwołania (zażalenia). Zgodnie z powyższą zasadą kwestia przekazania podania skarżącego według właściwości podlegała dwukrotnemu rozpoznaniu i rozstrzygnięciu. Najpierw rozstrzygnął w tym przedmiocie organ pierwszej instancji postanowieniem z [...] sierpnia 2009r. Następnie - na skutek zakwestionowania tego postanowienia przez skarżącego w drodze zażalenia - organ odwoławczy postanowieniem z [...] października 2009r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu pierwszej instancji. Postanowienie to - jako wydane w postępowaniu zażaleniowym przez organ drugiej instancji - było ostateczne. W sprawie doszło więc do wyczerpania administracyjnego toku instancji (art. 141 § 1 w zw. z art. 127 § 1 K.p.a.). Zatem rozpatrzenie przez Głównego Geodetę Kraju zażalenia na ostateczne postanowienie, na które nie służy już środek zaskarżenia (zażalenie) stanowiłoby rażące naruszenie prawa, prowadzące w konsekwencji do stwierdzenia jego nieważności na mocy art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.

Nadto Sąd zauważa, iż postanowienie Głównego Geodety Kraju z [...] października 2009r., znak [...], utrzymujące w mocy postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] z [...] sierpnia 2009 r., mocą którego przekazano wniosek skarżącego o dokonanie zmiany w ewidencji gruntów i budynków do załatwienia według właściwości Staroście [...], było

Sygn. akt IV SA/Wa 668/10

przedmiotem skargi wniesionej przez T. G. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zarejestrowanej pod sygn. akt IV SA/Wa 39/10. Przedmiotowe postępowanie sądowoadministracyjne zostało zakończone wyrokiem z 17 czerwca 2u10r., prawomocnym od 20 lipca 2010r.

W tym stanie rzeczy Sąd, na mocy art. 151 P.p.s.a., orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku. O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu -postanowiono w punkcie II - na podstawie art. 250 P.p.s.a. w zw. z art. § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348, ze zm.).