Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 lipca 2010 r., sygn. III SA/Wr 56/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca) Protokolant Jolanta Ryndak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 8 lipca 2010 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej wymierzonej za wykonywanie transportu drogowego pojazdem niezgłoszonym do licencji oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej we W., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. zwana dalej jako OP), po rozpatrzeniu odwołania skarżącego A. M., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. nr [...] z dnia [...] r., w której organ pierwszej instancji odmówił umorzenia kary pieniężnej w kwocie [...] zł, wymierzonej za wykonywanie transportu drogowego pojazdem nie zgłoszonym do licencji.

W uzasadnieniu swego stanowiska Dyrektor Izby Celnej we W. zaprezentował na wstępie okoliczności faktyczne sprawy. Przechodząc następnie do analizy prawnej - wskazał - że decyzja Naczelnika Urzędu Celnego w W. wydana została w oparciu o art. 67a § 1 pkt 3 OP, stanowiący, że organ podatkowy, na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną. Podkreślił jednocześnie, że umorzenie jest instytucją o charakterze wyjątkowym, a zasadą jest wywiązywanie się ze zobowiązań podatkowych, nie zaś zwolnienie z tego obowiązku.

Organ zwrócił uwagę, że instytucja umorzenia została przez ustawodawcę pozostawiona ocenie organu podatkowego i może dotyczyć tylko sytuacji nadzwyczajnych, niezawinionych przez podatnika, zaś zdaniem organu odwoławczego takie przesłanki w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą. Wskazał ponadto, że jako ważny interes podatnika należy uznać sytuacje, gdy z powodów nadzwyczajnych przypadków losowych nie jest on w stanie uregulować zaległości podatkowych, dotyczy to zwłaszcza znacznego obniżenia zdolności płatniczych podatnika, spowodowanych klęską lub innym wypadkiem losowym, niezależnym od strony. Z zebranego materiału dowodowego wynika - jak stwierdza organ - że skarżący od wielu lat znajduje się wraz z żoną w trudnej sytuacji finansowej, wobec czego należy przyjąć, że nie jest to okoliczność nowa lub nadzwyczajna, czy spowodowana przyczynami niezależnymi od strony, a więc niezasadnym byłoby zastosowanie instytucji umorzenia.