Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lipca 2010 r., sygn. II SA/Wa 428/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie WSA Jacek Fronczyk WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.) Protokolant Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2010 r. sprawy ze skargi Rzecznika Dyscyplinarnego przy [...] Komendancie Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej w [...] na orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia dyscyplinarnego oddala skargę

Uzasadnienie

Orzeczeniem z dnia [...] grudnia 2009 r., sygn. akt [...] Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej, działając na podstawie art. 437 § 1 kodeksu postępowania karnego uchyliła orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej przy [...] Komendancie Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej w [...] z dnia [...] września 2009 r. sygn. akt [...] o uznaniu obwinionej H. S. winną popełnienia zarzucanych jej czynów i wymierzeniu kary dyscyplinarnej łącznej nagany oraz uniewinniła obwinioną z zarzucanych jej czynów.

W motywach uzasadnienia organ wskazał, że H. S. została obwiniona o to, że:

1. nie wykonała polecenia służbowego, polegającego na zgłoszeniu się do Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, w celu ustalenia dalszej przydatności do służby niezwłocznie po długotrwałym zwolnieniu lekarskim, trwającym od dnia [...] lipca 2007 r. do dnia [...] lipca 2008 r.,

2. nie usprawiedliwiła nieobecności w służbie w dniach [...] lipca 2008 r., czym naruszyła art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68 ze zm.).

W ocenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej, popełnienie przez obwinioną zarzucanych czynów budzi poważne wątpliwości, bowiem zarówno pierwszy, jak i drugi zarzut nie został udowodniony. Zdaniem organu twierdzenia strony skarżącej, że obwiniona nie stawiła się w dniu [...] czerwca 2008 r. do komisji lekarskiej, w celu określenia dalszej przydatności do służby, opierają się na domysłach bez przedstawienia wiarygodnego dowodu, że w tym dniu obwiniona tego nie zrobiła. Organ wskazał, że zgodnie ze stawianym przez Rzecznika Dyscyplinarnego zarzutem, polecenie przełożonych obwiniona powinna zrealizować "....niezwłocznie po długotrwałym zwolnieniu lekarskim....". Jednocześnie stwierdził, że przyjmując ten zapis wprost należy przyznać, że obwiniona mogła nie dostosować się do polecenia Komendanta Powiatowego PSP w K. i [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP w [...]. W ocenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym PSP nie jest to argument wystarczający do uznania obwinionej winnej zarzucanego jej czynu.