Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. II SA/Ol 444/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2010 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Kierownika Urzędu z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Kierownika Urzędu na rzecz skarżącego K. S. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, ze zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że w dniu 1 lutego 2010r. do Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wpłynął wniosek K. S. o przyznanie świadczenia określonego w ustawie z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osądzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395, z późn. zm.).

Po rozpatrzeniu wniosku Kierownik Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 22 lutego 2010r. odmówił przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego we wspomnianej ustawie. Organ wskazał, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że strona w okresie okupacji wykonywała pracę przymusową w obrębie stałego miejsca zamieszkania, w miejscowości M. Wskazano przy tym na regulację art. 2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym..., według której represją jest deportacja do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego, w jego granicach sprzed 1 września 1939r. na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939-1945. Powołano się przy tym na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009r. (sygn. akt K 49/07), gdzie przyjęto, że niezbędnym warunkiem uzyskania prawa do świadczenia pieniężnego określonego w ustawie jest udowodnienie wykonywania pracy przymusowej połączone z wysiedleniem z dotychczasowego środowiska. Zdaniem organu praca K. S. nie przybrała szczególnie dotkliwej formy, o której mowa we wspomnianym wyroku Trybunału Konstytucyjnego, tzn. nie była ona połączona z wysiedleniem i wyrwaniem z dotychczasowego środowiska.