Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Wr 220/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Cisek Sędzia WSA Alicja Palus Protokolant Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 czerwca 2010 r. sprawy ze R.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia polegającego na wydobywaniu kopaliny ze złoża piasków schudzających "[...]" oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 71 ust.1, ust. 2 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt 4, art. 82, art. 85 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227), § 3 ust. 1 pkt 40 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2573), po rozpatrzeniu wniosku E.B. i przeprowadzeniu postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, Burmistrz Ś.Ś. określił środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia polegającego na: "Wydobywanie kopaliny ze złoża piasków schudzających P.".
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł R.J., domagając się jej uchylenia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. Stwierdził w nim, że wydając decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach - stosownie do art. 35a, art. 34 i art. 35 ustawy o ochronie przyrody - organ zobligowany jest zapewnić wykonanie kompensacji przyrodniczej, niezbędnej dla zapewnienia spójności i właściwego funkcjonowania sieci obszarów Natura 2000, stosownie do skali i rodzaju negatywnego oddziaływania na cele ochrony obszarów Natura 2000, ustalając zakres, miejsce, termin i sposób wykonania kompensacji przyrodniczej, zobowiązując do jej wykonania nie później niż w terminie rozpoczęcia działań powodujących negatywne oddziaływanie. Jest to element konieczny decyzji, a jego brak powoduje sprzeczność z prawem materialnym. Ponadto podniósł, że w uzasadnieniu kwestionowanej decyzji organ wskazał, iż rozpoczęcie prac poza sezonem rozrodczym zwierząt, a w szczególności ptaków, pozwoli uniknąć porzucenia miejsc rozrodu oraz potomstwa w wyniku negatywnego oddziaływania inwestycji (hałas, drgania, obecność ludzi). Taki warunek, obok innych zawartych w decyzji (pkt II ppkt 2,3,4,5), stanowić ma przyczynę, dla której eksploatacja złoża nie będzie znacząco oddziaływać na przedmiot ochrony. Wnioskowanie to - zdaniem strony - jest wadliwe lub co najmniej niepełne. Ustalono bowiem jedynie wpływ rozpoczęcia prac na lęgi, nie zbadano natomiast, czy trwanie inwestycji nie spowoduje "niechcianego efektu" - porzucenia miejsc rozrodu. Zasadnym wydaje się tymczasem domniemanie, że prowadzenie prac w sezonie lęgowym będzie miało równie fatalne skutki dla lęgów, jak ich rozpoczęcie. Oznacza to, że decyzja organu I instancji pomija najważniejszy element analizy uwarunkowań środowiskowych i prowadzi do stworzenia stanu, który naruszy środowisko naturalne w sposób zabroniony na obszarze Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000 "[...]" oraz projektowanego Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk Natura 2000 "[...]".