Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2010 r., sygn. III SA/Wa 226/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec (spr.), Sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia i zwrotu nadpłaty podatku od nieruchomości za 2004, 2005 i 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy N. z dnia [...] maja 2009 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 13 786 zł (trzynaście tysięcy siedemset osiemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. przez S. Sp. z o.o., - zwana dalej Skarżącą lub Spółką - decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako O.p.) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy N. z dnia [...] maja 2009 r., [...], którą odmówiono Skarżącej stwierdzenia i zwrotu nadpłaty podatku od nieruchomości za lata 2004 -2006.

Z akt sprawy wynika, że Spółka wystąpiła do organu pierwszej instancji z wnioskiem o stwierdzenia i zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości pobranego za lata 2004 - 2006 w łącznej wysokości 560.992,74. Jako przyczynę powstania nadpłaty wskazała opodatkowanie przez Spółkę budowli w postaci dróg wewnętrznych znajdujących się na nieruchomości wykorzystywanej przez Spółkę do działalności gospodarczej położonej w M. na działkach nr ew. [...]. Spółka we wniosku o s twierdzenie nadpłaty wskazała, że jest właścicielem nieruchomości gruntowej na której urządzona jest sieć dróg wewnętrznych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. W latach 2004-2006 Spółka opodatkowała te drogi wewnętrzne podatkiem od nieruchomości. Zdaniem Spółki z treści art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 1991 nr 9 poz. 31 ze zm. dalej powoływanej u.p.o.l.), wynika, że wszystkie drogi w okresie od 2004 do 2006 roku były wyłączone spod opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Spółka twierdziła, że wniosek taki wynika ze zmiany treści tego przepisu dokonanej na mocy ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 200 poz 1953) w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako ustawa zmieniająca, która weszła w życie od 1 stycznia 2004 r. Przed tą zmianą przepis art. 2 ust. 3 u.p.o.l. stanowił "Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają również: ...budowle dróg publicznych wraz z pasami drogowymi oraz zajęte pod nie grunty". Po zmianie przepis ten uzyskał następujące brzmienie "Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają również: ...pasy drogowe wraz z drogami oraz obiektami budowlanymi związanymi z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu". Spółka twierdziła, że od 1 stycznia 2004 r. powołany przepis swym zakresem obejmował wszelkie drogi , nie tylko drogi publiczne, a zatem także drogi wewnętrzne urządzone na nieruchomościach wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej. Na poparcie tej tezy Spółka powołała: wyrok NSA z dnia 27 maja 2008 r. sygn. akt II FSK 483/07 i wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 stycznia 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 1440/07