Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 14 czerwca 2010 r., sygn. VII SA/Wa 504/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy o sygn. akt VII SA/Wa 504/10 ze skargi Rzecznika Praw Obywatelskich na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] czerwca 2008 r., Nr [...] w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania oraz opłat za parkowanie pojazdów samochodowych postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., skarga, podlega odrzuceniu przez sąd, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.

Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na § 6 ust. 1 uchwały Rady Miasta [...] z dnia [...] czerwca 2008 r., Nr [...], w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, wysokości stawek opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie, wysokości opłaty dodatkowej oraz określenia sposobu pobierania tych opłat oraz § 5 ust. 3 oraz § 5 ust. 7 pkt 4 Regulaminu funkcjonowania strefy płatnego parkowania niestrzeżonego (SPPN) stanowiącego załącznik Nr 2 do ww. uchwały, w części zawierającej zwroty: "zawartej w formie aktu notarialnego" oraz "zawartą w formie aktu notarialnego''''. W tym zakresie Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżonej uchwale zarzucił rażące naruszenie art. 32 Konstytucji RP i podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a. wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w ww. części, ponieważ w jego ocenie przepisy zaskarżonej uchwały przyznają prawo do abonamentu wyłącznie tym osobom użytkującym pojazdy samochodowe w oparciu o umowę użyczenia, zawartą w formie aktu notarialnego. Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich zapisy ww. uchwały nie wykluczają możliwości zawierania takich umów dla pozoru, ponieważ o trwałości takich umów decyduje wola jej strony, a nie ich forma. Dlatego nie przyznanie prawa do rocznego abonamentu kierowcom użytkującym pojazdy samochodowe na podstawie umowy użyczenia, która nie została zawarta w formie aktu notarialnego, wprowadza niczym nieuzasadnione zróżnicowanie uprawnień zmotoryzowanych mieszkańców strefy płatnego parkowania. Stanowi to niezgodną z art. 32 Konstytucji RP dyskryminację kierowców, którym użyczono pojazdy samochodowe, a dowodem tego użyczenia jest stosowna umowa zawarta w formie pisemnej.