Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 10 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Rz 316/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk Sędziowie SO (del.) Ewa Partyka /spr./ NSA Maria Piórkowska Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 10 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi E. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 316/10

U Z A S A D N I E N I E

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R. (zwane dalej SKO) postanowieniem z dnia [...]r., nr [...], po rozpatrzeniu zażalenia E.M. na postanowienie Prezydenta Miasta R. z dnia [...]r., nr [...] odmawiające wydania zaświadczenia żądanej treści stwierdzającego, że zachodzi podstawa do wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej Kancelarii Prawniczej radcy prawnego E.M. ujawnionej pod numerem 4168T, utrzymało zaskarżone postanowienie w mocy. Postanowienie wydano na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 oraz art. 219 k.p.a. W uzasadnieniu postanowienia stwierdzono, że obowiązek wydania zaświadczenia obciąża organ wówczas gdy: 1) urzędowego potwierdzenia faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa oraz 2) zachodzi interes prawny w urzędowym potwierdzeniu faktów lub stanu prawnego osoby ubiegającej się o zaświadczenie (art. 217 § 2 pkt 1 i 2 k.p.a.). Zaświadczenie powinno być przy tym wydane na podstawie prowadzonej przez organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w posiadaniu organu (art. 218 k.p.a.). Przyczyną domagania się zaświadczenia o wykreśleniu wpisu Kancelarii była, w ocenie strony, nowelizacja wprowadzona ustawą z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 75, poz. 471). Organ podał, że na tle rozpoznawanej sprawy, żaden przepis prawa nie wymaga urzędowego stwierdzenia usunięcia wpisu Kancelarii z ewidencji działalności gospodarczej. Na żadnym z etapów postępowania E.M. nie wykazała też własnego interesu prawnego w urzędowym potwierdzeniu takiej okoliczności prawnej. Dodano też, że zaświadczenie nie może odnosić się do wykładni prawa, a żądanie strony w istocie do tego zmierza. Prawidłowo zatem Prezydent Miasta R. wydał postanowienie odmowne.