Wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Kr 1108/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda (spr.) Sędziowie: NSA Joanna Tuszyńska WSA Mirosław Bator Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi R.N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia 26 maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego skargę oddala.

Uzasadnienie

Wójt Gminy O. decyzją z [...] września 2008 r., znak [...], odmówił ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla budowy Stacji Bazowej Telefonii Komórkowej o nazwie "[...] nr [...]", na działce nr 1

w miejscowości Ć. , gmina O. na wniosek Telefonii Komórkowej [...] Sp. z o.o. w W. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia wskazał art. 104 § 1 k.p.a. w zw. z art. 1 ust. 2 pkt 1, 2 i 4, art. 50 ust. 1, art. 51 ust. 1 pkt 2, art. 54 i art. 58 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), zaś jako powód wydania decyzji odmownej podał naruszenie przez planowaną inwestycję ładu przestrzennego.

Na skutek odwołania wniesionego w terminie przez Telefonię Komórkową [...] Sp. z o.o. w W. , decyzją z dnia [...] listopada 2008 r., znak [...], na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., art. 1 ust. 2 pkt 1, 2 i 4 art. 50 ust. 1, art. 56 ustawy z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717), art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603) oraz art. 2 i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych ( tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 z póz. zm.) i § 1 pkt 6 lit c rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003r. w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. z 2003r. Nr 198, póz. 1925, ) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. uchyliło powyższą decyzję w całości i przekazało sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.