Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 czerwca 2010 r., sygn. I SA/Kr 631/10

Sygn. akt I SA/Kr 631/10 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 czerwca 2010r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba, Sędziowie: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant: Bożena Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2010r., sprawy ze skargi A. L., na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 25 lutego 2010r. nr [...], w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis, I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej koszty postępowania w kwocie 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych).

Uzasadnienie

A. L. prowadząca działalność gospodarczą pod firma "L" w K. w dniu 9 listopada 2007r. dokonała zakupu lokalu mieszkalnego w S., przy ul. K., z przeznaczeniem na tworzenie bazy wypoczynkowej dla niepełnosprawnych pracowników zatrudnionych w jej przedsiębiorstwie. Zakup lokalu został częściowo sfinansowany ze środków zgromadzonych na rachunku bankowym zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON), pozostała należność pochodziła z zaciągniętego kredytu inwestycyjnego. W dniu 30 września 2009r. w/w dokonała przelewu kwoty 6.719,34 zł z rachunku bankowego ZFRON prowadzonego przez ING Bank Śląski S.A. tytułem spłaty kredytu przeznaczonego na finansowanie inwestycji polegającej na zakupie nieruchomości w Sopocie. W związku z powyższym, A. L. w dniu 27 października 2009r. złożyła w Urzędzie Skarbowym, wniosek o wydanie zaświadczenia o uzyskaniu pomocy de minimis w trybie § 9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245 poz. 1810), gdyż w jej ocenie, wydatek polegający za spłacie raty kredytu wraz z odsetkami w wysokości 6.719,34 zł spełniania kryteria udzielania pomocy na zasadach de mnimis, tj. mieści się w definicji określonej w § 2 ust. 1 pkt 3 lit. c przywołanego wyżej rozporządzenia.