Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 maja 2010 r., sygn. VI SA/Wa 369/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w C. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy "[...]" 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lutego 2008 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżącej A. Sp. z o.o. z siedzibą w C. kwotę 1617 (jeden tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

A. Sp. z o.o. z siedzibą w C. wniosła do tutejszego Sądu skargę na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] grudnia 2009 r. znak [...] utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] lutego 2008 r., wydaną na podstawie art. 129 ust. 1 pkt 2 oraz art. 129 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 w zw. z art. 145 ust.1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm., zwanej dalej p.w.p.) o odmowie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy słowny "[...]" zgłoszony dnia [...] października 2001r.

W uzasadnieniu powyższej decyzji organ stwierdził, że powodem odmowy udzielenia prawa ochronnego na przedmiotowy znak było zakwestionowanie przez Urząd Patentowy przedmiotowego znaku ze względu na brak dostatecznych znamion odróżniających. Organ uznał, że jest to oznaczenie wyłącznie opisowe i w związku z powyższym nie może być objęte prawem ochronnym.

Urząd nie podzielił argumentacji zgłaszającego zawartej we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia [...] marca 2008 r.

Wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy zgłaszający zarzucił, że Urząd Patentowy nieprawidłowo ocenił oznaczenie "[...]" w świetle złożonego do akt sprawy materiału dowodowego. Stwierdził, że Urząd wbrew wynikającemu obowiązkowi z art. 7 i art. 77 kpa, nie dokonał wnikliwej analizy ani oceny materiału dowodowego złożonego do akt sprawy w toku postępowania zgłoszeniowego. Zdaniem strony, zgłoszone oznaczenie posiada dostateczne znamiona odróżniające, nie jest nazwą rodzajową żadnego z towarów wymienionych w zgłoszeniu, nie jest synonimem żadnego z tych towarów, nie jest oznaczeniem zbyt prostym w swej formie, które z natury nie mogłoby pełnić funkcji odróżniającej. Odwołujący się podniósł także, iż organ nie odniósł się do argumentów zgłaszającego i nie uzasadnił, dlaczego uważa znak za niedystynktywny a także nie ustosunkował się do przedstawionych opinii wybitnych autorytetów w dziedzinie językoznawstwa i szaradziarstwa. Zgłaszający stwierdził ponadto, że wymienione oznaczenie jest znakiem seryjnym, a z tej racji mocno utrwalonym w świadomości odbiorców a także podniósł, że znak towarowy "[...]" mógł nabrać i nabrał charakteru odróżniającego w następstwie używania.