Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 maja 2010 r., sygn. I SA/Lu 702/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Stażysta Małgorzata Siwiec, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 maja 2010 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2005 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania P. P. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...], nr [...],

w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia

w ujawnionych źródłach przychodu za 2005 r. w kwocie 112.500 zł, utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że podstawę wydania decyzji przez organ pierwszej instancji stanowiły ustalenia poczynione w trakcie postępowania kontrolnego przeprowadzonego w zakresie źródeł pochodzenia majątku, wskazujące na poniesienie przez podatnika w 2005 r. wydatków w kwocie 150.000 zł, które nie miały pokrycia w opodatkowanych, bądź wolnych od opodatkowania źródłach przychodów i posiadanych wcześniej zasobach majątkowych.

W odwołaniu od decyzji organu podatkowego pierwszej instancji pełnomocnik podatnika zarzucał decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej naruszenie: 1) art. 121 § 1 art. 122, art. 123 w związku z art. 180 § 1 oraz art. 181 w związku z art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez błędne uznanie, iż materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu, w tym zeznania świadków, pozwoliły na dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego i wydanie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej decyzji; 2) art. 121 § 1, art. 122, art. 123 w związku z art. 180 § 1 oraz art. 182 § 1 w związku z art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez błędne uznanie, iż z dowodów zgromadzonych w toku postępowania podatkowego nie wynika potrzeba uzupełnienia tych dowodów; 3) art. 121 § 1, art. 122, art. 123 w związku z art. 155 § 1 i 2 oraz art. 159 § 1 Ordynacji podatkowej; 4) art. 121 § 1, art. 122, art. 123 w związku z art. 180 § 1, art. 182 § 1, w związku z art. 187 § 1 w związku z art. 190 § 1, art. 210 § 1 pkt 4 i 6, art. 216 § 1 i 2, art. 217 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej; 5) art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez przyjęcie, iż Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, podczas gdy wysokość dochodu podatnika nie opierała się na prawidłowym ustaleniu wysokości poniesionych wydatków w odniesieniu do wartości zgromadzonego w danym roku mienia; 6) art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaniechanie ustalenia dochodu, jako podstawy opodatkowania i ustalenia zgodnie z prawem nadwyżki sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągniętego w 2005 roku; 7) art. 130 § 1 pkt 2 i art. 130 § 3 Ordynacji podatkowej, poprzez niewyłączenie pracowników organu kontroli skarbowej z prowadzenia postępowania w niniejszej sprawie.