Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2010 r., sygn. VIII SA/Wa 93/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz /sprawozdawca/, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Sędzia WSA Sławomir Fularski, Protokolant Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi R.C. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] Komendant Główny Policji utrzymał w mocy decyzję Komendanta [...] Policji w W. z dnia [...] września 2009 r., nr [...], którą cofnięto R.C. (dalej również zwanemu skarżącym) pozwolenie na broń palną myśliwską.

Do powyższych rozstrzygnięć doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia [...] września 2009 r., wydaną na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 i art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm., dalej: "u.b.a".) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm., dalej: "k.p.a.") Komendant [...] Policji cofnął R.C. pozwolenie na broń palną myśliwską. W uzasadnieniu organ stwierdził, że skazanie skarżącego wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia [...] maja 2009 r., sygn. akt [...] za popełnienie czynu z art. 178 a § 1 k.k. było wystarczającą przesłanką, aby zaliczyć skarżącego do kategorii osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 6 u.b.a. Jak uznał Komendant konsekwencją popełnienia przez skarżącego ww. czynu było przekonanie organu, że skarżący nie daje gwarancji bezpiecznego używania broni palnej myśliwskiej, a tym samym budziło uzasadnione obawy, że broń może być przez niego użyta w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego, co wypełniało dyspozycję art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 u.b.a. Podkreślił, że prawo do posiadania broni jest wyjątkowym prawem i nie mogą z niego korzystać osoby, które nie respektują porządku prawnego. Dotyczy to także osób, które dopuściły się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, będąc pod wpływem alkoholu. Nie dają one rękojmi czy w takim stanie nie posłużą się bronią, skoro nie potrafią kontrolować swego zachowania. W takiej sytuacji należy kierować się interesem społecznym, przejawiającym się w możliwości posiadania pozwolenia na broń jedynie przez osoby respektujące prawo, a nie prywatnym interesem oznaczającym możliwość posiadania broni palnej.