Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Po 45/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Roman Wiatrowski Sędziowie WSA Maciej Jaśniewicz (spr.) WSA Karol Pawlicki Protokolant st.sekr.sąd. Urszula Kosowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego oddala skargę. /-/ K.Pawlicki /-/ R.Wiatrowski /-/ M.Jaśniewicz

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] ZM zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych przez biegłych sądowych na zlecenie organów procesowych, t.j. sądów, prokuratury oraz policji.

Wnioskodawca zadał pytanie: czy w świetle obowiązujących przepisów jako biegły sądowy jest, czy też nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług?

Wnioskodawca oświadczył, że jest biegłym sądowym z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów umieszczonym na liście biegłych sądowych Sądu Okręgowego. Nie prowadzi własnej działalności gospodarczej ani nie wykonuje usług dla osób fizycznych i organów pozaprocesowych. Ekspertyzy opracowuje na zlecenie sądów, prokuratur i policji, na podstawie postanowienia wydanego przez w.w instytucje. Sąd określa stawki wynagrodzenia, decyduje o przyjęciu lub odrzuceniu ekspertyzy, a także o ewentualnej zmianie wysokości rachunku. Strona poinformowała, że nie ponosi również odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanych opinii. Wnioskodawca wskazał, że nie zgadza się z interpretacją przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dokonaną przez Ministra Finansów, gdyż błędnie interpretuje status biegłego z listy, a także rolę ekspertyzy w postępowaniu procesowym. Strona wskazała, że biegły nie wykonuje samodzielnej działalności gospodarczej, lecz jest podmiotem spełniającym rolę procesową. Osoba powołana w takim charakterze przez organ procesowy nie może uchylić się od wykonania czynności biegłego. Nie występuje zatem autonomia umów kreująca stosunek cywilnoprawny. Ponadto organ procesowy odpowiada za wszystkie czynności jakie podjął biegły w celu wykonania postanowienia oraz za ich skutki. Błędna opinia, w konsekwencji błędna decyzja procesowa obciąża organ procesowy, ponieważ dokonał błędnej oceny dowodu lub źle wybrał dostarczyciela opinii. Odpowiedzialność biegłego jest ograniczona przez sąd do należytego wykonania zleconej pracy. Biegły nie wyręcza sądu w wyjaśnieniu rzeczywistej treści stosunków faktycznych, więc przypisywanie biegłemu odpowiedzialności za wykonaną opinię oznaczałoby, że sąd jest związany w wyjaśnianiu rzeczywistości faktycznej ustaleniami biegłego. Wnioskodawca wskazał, że w swojej interpretacji Minister Finansów powołuje się na przepisy dotyczące rzeczoznawców majątkowych, których działalność zawodowa opiera się na odrębnych przepisach. Zdaniem wnioskodawcy dokonana przez Ministra Finansów interpretacja przepisów ustawy oznaczałaby nierówne traktowanie podatników wykonujących te same czynności (w zależności od przekroczenia lub nie wyznaczonej kwoty dochodu), także podwójne opodatkowanie biegłego, ponieważ organy procesowe nie będą honorować rachunków powiększonych o podatek VAT. Dodatkowo strona we wniosku podała klasyfikację statystyczną wykonywanych ekspertyz: