Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Ol 642/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Czajkowski ( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski Sędzia WSA Ryszard Maliszewski Protokolant Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji w sprawie ustalenia podatku od spadków i darowizn oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania M.J. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", ustalającej podatek od spadków i darowizn w kwocie 14.853 zł.

Z akt podatkowych sprawy wynika, że decyzją z "[...]", Naczelnik Urzędu Skarbowego ustalił M.J. zobowiązanie w podatku od spadków i darowizn w wysokości 14.853 zł. W motywach rozstrzygnięcia wskazał, iż w toku postępowania w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2003 r. podatnik powołał się na okoliczność otrzymania w okresie od dnia 20 maja do dnia 12 grudnia 2003 r., od matki T.J., darowizny środków pieniężnych w łącznej kwocie 83.904 zł. Uwzględniając powyższe organ podatkowy, działając na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89 ze zm.) ustalił zobowiązanie w podatku od spadków i darowizn według 20% stawki. Od decyzji tej nie zostało wniesione odwołanie, w związku z czym stała się ona ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Pismem z dnia 2 kwietnia 2009 r., M.J., zwrócił się o stwierdzenie nieważności wymienionej decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa. W uzasadnieniu wskazał na upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego przed doręczeniem decyzji ustalającej jego wysokość.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00