Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. III SA/Łd 61/10

Dnia 22 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) Protokolant Asystent sędziego Dominika Trella po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2010 roku sprawy ze skargi C.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie wysokości dodatku mieszkaniowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] roku nr [...]. bg

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...] Prezydent Miasta Ł. na podstawie art. 2, art. 3, art. 5, art. 6, art. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 71, poz. 734 ze zm.), oraz art. 39 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) i art.104 k.p.a. przyznał C. K. dodatek mieszkaniowy w kwocie 135,27 zł miesięcznie na okres od dnia 1 kwietnia 2009 roku do dnia 30 września 2010 roku.

Od powyższej decyzji C. K. złożył odwołanie, w którym wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji polegającej na zaliczeniu na poczet wydatków mieszkaniowych opłaty za wodę w pełnej wysokości oraz tzw. zaliczki na wkład z tytułu zwiększenia wartości budynku. Podniósł, iż orzekający w sprawie organ I instancji powołując się na art. 6 ust. 6 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, nie wskazał żadnego przepisu prawa miejscowego, który określałby wysokość opłaty za wodę obowiązującą w zasobach mieszkaniowych gminy. Powołanie natomiast jako podstawy prawnej rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 roku w sprawie przeciętnych norm zużycia wody (Dz. U. Nr 8 poz. 70) jest w ocenie skarżącego chybione, gdyż zawarte w rozporządzeniu przepisy odnoszą się do całych nieruchomości nie wyposażonych w główne wodomierze i stanowią podstawę do naliczania opłat za wodę zarządcom tych nieruchomości. W żadnym razie nie dotyczy to poszczególnych lokatorów, co zresztą wynika z treści w/w rozporządzenia oraz uchwały Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 3 grudnia 2008 roku, Nr XLV/893/08 w sprawie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków na okres od dnia 1 stycznia 2009 roku do dnia 31 grudnia 2009 roku. Zdaniem skarżącego część opłaty za używanie lokalu mieszkalnego określona przez zarządcę nieruchomości (S.M. "P.") jako "zaliczka na wkład z tytułu zwiększenia wartości budynku " jest "wydatkiem mieszkaniowym" w rozumieniu art. 6 ust. 4 pkt 5 ustawy. Podkreślił też, że ustawa nie zawiera żadnych przesłanek dla rozważań odnośnie celu opłat wymienionych w art. 6 ust. 4 pkt 5 (wymienionych jako inne opłaty), ani przesłanek dla rozważań w zakresie ich słuszności lub niesłuszności, ani możliwości odzyskania tych opłat w przyszłości.