Orzeczenie
Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 kwietnia 2010 r., sygn. III SA/Łd 97/10
Dnia 9 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Anna Świderska Sędzia WSA Cezary Koziński Protokolant Asystent sędziego Dominika Trella po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2010 roku sprawy ze skargi R. L. na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie orzeczenia o niezdolności do służby w Policji 1. uchyla zaskarżone orzeczenie; 2. orzeka, że zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Ł. na rzecz R. L. kwotę 27,40,- (dwadzieścia siedem czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] roku Okręgowa Komisja Lekarska MSWiA w Ł. uznała R. L. za inwalidę i zaliczyła do trzeciej grupy inwalidów od lipca 1997 roku a od 14 marca 2007 roku do drugiej grupy inwalidztwa, wskazując jednocześnie, iż inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą. W rozpoznaniu orzeczenia, w części A, stwierdzono chorobę podstawową: osobowość nieprawidłową oraz choroby współistniejące: zespół neurasteniczny, nadciśnienie tętnicze, otyłość, przebyte w 1999 roku złamanie wyrostka łokciowego prawego z deficytem wyprostu 10?, przebyte w 1993 roku zwichnięcie w stawie ramienno - łopatkowym lewym bez następstw, przebyte złamanie głowy kości promieniowej lewej bez następstw, przebytą operację przepukliny pachwinowej prawej z minimalną przepukliną nawrotową w bliźnie, skrzywienie przegrody nosa nie upośledzające drożności, zez naprzemienny rozbieżny. W tej części orzeczenia wskazano, że R. L. jest całkowicie niezdolny do służby oraz że nie istnieje związek schorzeń ze służbą w Policji. W części B orzeczenia podano, iż inwalidztwo istnieje od 1997 roku (trzecia grupa inwalidzka, a od marca 2007 roku druga grupa) oraz wskazano, że R. L. może pracować poza resortem w niepełnym wymiarze godzin. W uzasadnieniu orzeczenia stwierdzono jednocześnie, iż schorzenia są przeciwwskazaniem do pracy badanego na kierowniczych stanowiskach, stresujących i ciężkich fizycznie. Wskazano, że badany nie wymaga opieki innej osoby. Inwalidztwo określono jako trwałe, a przeprowadzenie następnego badania kontrolnego uznano za zbędne.