Wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. III SA/Kr 1049/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Halina Jakubiec Sędziowie : WSA Bożenna Blitek spr. WSA Dorota Dąbek Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi S. R. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia 4 sierpnia 2009 r. , Nr : [...] w przedmiocie wyrównania dodatku za wysługę lat uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

W dniu [...] 2004r. Dyrektor Zakładu Karnego wydał decyzję personalną Nr [...], którą mianował z dniem 1 maja 2004 r. S. R. funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej na stanowisko strażnika działu ochrony Zakładu Karnego. Równocześnie Dyrektor Zakładu Karnego na dzień przyjęcia do Służby Więziennej zaliczył S. R. do okresu służby podlegającemu uwzględnieniu przy ustaleniu dodatku za wysługę lat zasadniczą służbę wojskową w wymiarze 11 miesięcy i 15 dni. Decyzja ta nie została zaskarżona.

Decyzją personalną z dnia [...] 2008 r. Nr [...] Dyrektor Zakładu Karnego zmienił swoją decyzję z dnia [...] 2004r. Nr [...] w ten sposób, że na dzień 1 maja 2004 r. zaliczył S. R. do okresu służby podlegającemu uwzględnieniu przy ustaleniu dodatku za wysługę lat zasadniczą i zasadniczą nadterminową służbę wojskową w łącznym wymiarze 2 lata, 5 miesięcy i 2 dni.

Pismem z dnia 26 stycznia 2009 r., zatytułowanym "Raport", S. R. zwrócił się do Dyrektora Zakładu Karnego o wypłacenie mu należności finansowej z tytułu zaliczenia nadterminowej służby wojskowej do wysługi lat pracy.

Decyzją personalną z dnia [...] 2009 r. Nr [...] Dyrektor Zakładu Karnego przyznał S. R. wyrównanie dodatku za wysługę lat za okres od 26 stycznia 2006 r. do 31 października 2008 r. w wysokości 1.167,40 zł. Organ I instancji wyjaśnił, iż ustalając wysokość wypłaty należności finansowej z tytułu zaliczenia na dzień przyjęcia nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, wzięto pod uwagę postanowienia art. 103 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej ustalające, że roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Organ I instancji stwierdził, że w przypadku uposażenia funkcjonariusza Służby Więziennej istotne jest, że zmiana uposażenia następuje z chwilą zaistnienia okoliczności uzasadniających tę zmianę, a dodatek za wysługę lat, jako dodatek o charakterze stałym płatny jest miesięcznie z góry. Dyrektor Zakładu Karnego przyjął, że S. R., po zaliczeniu mu do stażu na dzień przyjęcia do służby 2 lat, 5 miesięcy i 2 dni, nabył prawo do dodatku za wysługę lat w wysokości 5% uposażenia zasadniczego. Organ I instancji podniósł jednak, że roszczenie S. R. o wypłatę tegoż dodatku, zgłoszone w dniu 26 stycznia 2009 r., uległo przedawnieniu co do płatności przypadających przed dniem 26 stycznia 2006 r. Zatem w tym przypadku przy ustalaniu wysokości świadczeń należnych funkcjonariuszowi Dyrektor Zakładu Karnego wziął pod uwagę okres pomiędzy 26 stycznia 2006 r. a 31 października 2008 r. Organ I instancji wskazał, że z analizy dokumentów finansowych wynika, że dodatek za wysługę lat był wypłacany S. R. w zaniżonej wysokości w okresie od 30 listopada 2006 r. do dnia 15 maja 2008 r. W związku z tym Dyrektor Zakładu Karnego uznał, że stosowne wyrównanie dodatku za wysługę lat wynosi: za okres od 30 listopada 2006 r. do 30 marca 2007 r. - 229,90 zł, za okres od 1 kwietnia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. - 576 zł, za okres od 1 stycznia 2008 r. do 15 maja 2008 r. - 361,50 zł, co łącznie stanowi 1.167,40 zł. Dyrektor Zakładu Karnego podniósł, że rozbicie okresów przy obliczeniu wyrównania ma związek z podwyżkami uposażeń funkcjonariuszy Służby Więziennej (mającymi wpływ na dodatek za wysługę lat), wchodzącymi w życie odpowiednio 1 kwietnia 2007 r. i 1 stycznia 2008 r. Natomiast w odniesieniu do kwestii wypłaty odsetek za nieterminowe spełnienie świadczenia organ I instancji stwierdził, że brak jest tytułu do ich wypłaty z uwagi na niewystępowanie w pragmatyce Służby Więziennej przepisów przewidujących wypłatę odsetek oraz przepisów, które by odsyłały do stosowania innych aktów prawnych w tej materii.