Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 marca 2010 r., sygn. II SA/Wr 686/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska (sprawozdawca) Sędzia WSA Olga Białek Sędzia WSA Andrzej Cisek Protokolant Izabela Krajewska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 marca 2010 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w L. B.W. sprawy ze skargi J.M. Gospodarstwo Rolne na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności decyzji o określeniu środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 28 sierpnia 2009r. nr [...]; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2009r., Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. utrzymało w mocy własną decyzję z dnia 28 sierpnia 2009r., Nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Ś. z dnia [...] czerwca 2007r., Nr [...] określającej środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia pn. "Modernizacja fermy G. - Gospodarstwo Rolne J.M.".

Uzasadniając swe rozstrzygniecie, Kolegium stwierdziło, że w/w decyzją z dnia 28 sierpnia 2009r., po rozpatrzeniu sprzeciwu Prokuratora Okręgowego w L. o stwierdzenie nieważności opisanej wyżej decyzji Burmistrza Miasta i Gminy w Ś. z dnia [...] czerwca 2007r., Nr [...] - na podstawie art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 i art. 158 § 1 k.p.a. stwierdziło z urzędu w całości nieważność tej decyzji. W ocenie Kolegium, Burmistrz Miasta i Gminy Ś. wadliwie zakwalifikował przedsięwzięcie objęte wnioskiem inwestora J.M. do zamierzeń określonych w § 3 ust. 1 pkt 90 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U. Nr 257, poz. 2573 ze zm.). Tymczasem, aby wnioskowane przedsięwzięcie można było zaliczyć do przedstawionej wyżej grupy, liczba zwierząt hodowlanych w gospodarstwie J.M. winna zawierać się w przedziale od 40 do 210 dużych jednostek przeliczeniowych (DJP). Analiza wniosku inwestora wykazała jednak, co również podniósł Prokurator Okręgowy w L. w złożonym sprzeciwie, iż liczba ta zdecydowanie przekracza wielkość 210 dużych jednostek przeliczeniowych (DJP). Sytuacja ta, w głównej mierze wynikała z błędnych założeń stosowanych przy obliczaniu DJP w gospodarstwie zarówno przez wnioskodawcę, jak i organu wydającego kwestionowaną decyzję. W obydwu przypadkach przyjęto bowiem średnioroczną liczbę dużych jednostek przeliczeniowych (DJP) zwierząt hodowanych w gospodarstwie, podczas gdy obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa nie przewidują takiej możliwości. Ustalona w przepisie wielkość do 210 DJP jest bowiem wielkością maksymalną jaką hodowca może osiągnąć (na każdym etapie cyklu hodowlanego). Przekroczenie zatem przez inwestora wielkości 210 DJP, kwalifikowało zdaniem Kolegium - przedmiotowe zamierzenie do przedsięwzięć wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 43 rozporządzenia, z jednoczesnym obowiązkiem sporządzenia raportu oddziaływania na środowisko.