Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2010 r., sygn. III SA/Wa 2207/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędziowie Sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędzia WSA Jarosław Trelka (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2010 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i ustalenie wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz J. T. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r., wydaną na podstawie art. 1 ust. 1, art. 8 ust. 1 i 4, art. 15 oraz art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (dalej zwanej "ustawą"), Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. ustalił J. T. (dalej "Skarżący") podatek od spadków i darowizn z tytułu darowizny udziału 1/4 części zabudowanej nieruchomości położonej w G. W uzasadnieniu wskazano, iż w dniu 5 kwietnia 2006 r. K. T. przekazał aktem notarialnym na rzecz swojego syna - Skarżącego w niniejszej sprawie - oraz jego małżonki M. T., udział 1/2 części nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, położonej w G.. W związku ze złożeniem przez obdarowanego oświadczenia, iż spełnia wymogi określone w art. 16 ustawy, notariusz jako płatnik nie wliczył do podstawy opodatkowania wartości udziału 1/4 części domu w kwocie 18 000 złotych. Wspomniane przysporzenie majątkowe podlegało kumulacji z darowizną z 20 września 2001 r., której przedmiotem był udział 1/2 części samochodu osobowego marki Polonez o wartości 5000 złotych. Według ustaleń Organu I instancji Skarżący nie dopełnił obowiązku zamieszkania w nabytym w drodze darowizny budynku mieszkalnym w okresie przewidzianym w art. 16 ustawy. W konsekwencji Naczelnik przyjmując do podstawy opodatkowania wartość nieruchomości określoną ostatecznie przez obdarowanego, tj. 75 000 złotych, oraz kumulując darowiznę samochodu o wartości 5 000 złotych, ustalił w powyższej decyzji wydanej wobec Skarżącego podatek od darowizn w kwocie 1701 złotych.