Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 8 marca 2010 r., sygn. III SA/Po 715/09

Dnia 8 marca 2010 roku. Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Robert Talaga po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosków I. H. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi I.H. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi kasacyjnej /-/ R. Talaga

Uzasadnienie

Dnia 22 lutego 2010 roku pełnomocnik I.H. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2010 roku oddalającego skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...], Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...], nr [...]. W skardze pełnomocnik skarżącego wniósł o zwolnienie skarżącego od wpisu od skargi kasacyjnej ze względu na bardzo trudną sytuację majątkową skarżącego oraz dużą ilość rozpoznanych spraw oraz będących jeszcze w toku co czyni niemożliwym uczynienie zadość temu obowiązkowi. Wskazał, że skarżący jest zobowiązany do zapłaty wpisów na kwotę 300.000,00 zł. Skarżący nie posiada nieruchomości, samochodów ani innego majątku ruchomego w tym biżuterii lub sprzętu audiowizualnego. Skarżący nie prowadzi działalności gospodarczej, ale jej nie zlikwidował. Skarżący nie uiszcza pełnomocnikowi należności za prowadzenie spraw, gdyż pełnomocnik skarżącego, do czasu zakończenia postępowań, zrezygnował ze swojego wynagrodzenia. Koszty miesięcznego utrzymania I. H. kształtują się na poziomie 1.000,00 - 1.200,00 zł, a dodatkowo część kosztów utrzymania jest regulowana przez jego rodziców - koszty rozkładają się na większą liczbę osób i niemożliwe jest przedstawienie rachunków, które odnosiły się wyłącznie do osoby skarżącego. Gdyby skarżący przeznaczył pieniądze uzyskane od rodziców oraz tytułem pełnionej funkcji na pokrycie kosztów sądowych, sam pozostałby bez środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Skarżący pozostaje w faktycznej separacji z żoną (gdyż nie jest w stanie ponieść kosztów rozwodu). Córka skarżącego pozostaje na wyłącznym utrzymaniu żony skarżącego. Próby uzyskania wsparcia finansowego od żony oraz brata zakończyły się niepowodzeniem. W chwili obecnej Skarżący zamieszkuje w domu należącym do rodziców, którzy nie wyrażają zgody na jego zameldowanie ze wzglądu na toczące się postępowania egzekucyjne.