Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 31 marca 2010 r., sygn. II SA/Gd 86/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności 1/ uchyla zaskarżoną decyzję, 2/ zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz J. T 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 18 maja 2009 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 1 ust. 1 i 3, art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz.U. Nr 175, poz. 1459 ze zm. - dalej jako ustawa o przekształceniu), Wójt Gminy odmówił J. T. przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości o powierzchni 2677 mkw., przy ul. S. [...] w N., zapisanej w Kw nr [...].

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podniósł, że decydujące znaczenie w przedmiotowej sprawie ma stan faktyczny istniejący w dniu 13 października 2005r., tj. w dniu wejścia w życie ustawy. J. i U. H., poprzednicy prawni wnioskodawczyni, w dniu 13 października 2005 r. byli użytkownikami wieczystymi przedmiotowej nieruchomości. Organ stwierdził, że nieruchomość ta była zabudowana w dniu 13 października 2005 r., w związku z czym, przy rozważaniu zasadności przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności bez znaczenia pozostaje przesłanka przeznaczenia pod taką zabudowę. Zatem przedmiotem ustaleń organu było spełnienie przesłanki zabudowania nieruchomości na cele mieszkaniowe.

Organ I instancji wskazał, że ustawa o przekształceniu posługuje się pojęciem nieruchomości. Według utrwalonej wykładni działki gruntu graniczące ze sobą i będące w posiadaniu tego samego podmiotu, dla których prowadzona jest jedna księga wieczysta stanowią jedną nieruchomość. Bez znaczenia w ocenie organu pozostaje fakt ewentualnego podziału jednej nieruchomości na kilka działek. Przedmiotowa nieruchomość w dniu 13 października 2005 r. była zapisana w KW nr [...] i składała się z następujących działek gruntu graniczących ze sobą: nr [...] o pow. 1243 mkw., nr [...] o pow. 85 mkw., nr [...] o pow. 1349 mkw. Nieruchomość zabudowana jest: budynkiem produkcyjno-warsztatowym o pow. użytkowej 363,30 mkw. (działka nr [...]), budynkiem mieszkalnym o pow. użytkowej 247 mkw. (działka nr [...]) oraz dojazdem (działka nr [...]).