Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. IV SA/Wr 516/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński (sprawozdawca), Sędzia WSA Lidia Serwiniowska, Protokolant Robert Hubacz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 10 lutego 2010 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia funkcjonariusza w czynnościach służbowych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. uchyla rozkaz personalny Komendanta Miejskiego Policji w L. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie uchylenia zawieszenia J. J. w czynnościach służbowych, III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...] r., nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego , po rozpatrzeniu odwołania złożonego przez starszego aspiranta J. J. - detektywa Referatu II Wydziału Dochodzeniowo - Śledczego Komendy Miejskiej Policji w L. - od rozkazu personalnego Komendanta Miejskiego Policji w L. z dnia [...] r., nr [...] w sprawie zawieszenia wymienionego funkcjonariusza w czynnościach służbowych na okres 3 miesięcy: od dnia 16 września 2009 r. do dnia 15 grudnia 2009 r. zaskarżony rozkaz personalny utrzymano w mocy.

W motywach uzasadnienia podano, że rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] r. Komendant Miejski Policji w L. na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r., nr 43, poz. 277 ze zm.) zawiesił starszego aspiranta J. J. w czynnościach służbowych na okres 3 miesięcy, tj. od dnia 16 września 2009 r. do dnia 15 grudnia 2009 r. Decyzji tej nie nadano rygoru natychmiastowej wykonalności, a funkcjonariusz z jej treścią został zapoznany w dniu 17 sierpnia 2009 r.

Od powyższego rozkazu personalnego starszy aspirant J. J., odwołał się do Komendanta Wojewódzkiego Policji we W.. W odwołaniu wskazał, że zaskarżony rozkaz personalny został wydany z naruszeniem art. 39 ust. 1 i 3 ustawy o Policji polegającym na oparciu decyzji o przedłużeniu zawieszenia w czynnościach na czas dłuższy niż 3 miesiące, na podstawie art. 39 ust. 1 cytowanej ustawy pomimo że wskazany przepis nie stanowi samodzielnej podstawy do takiego przedłużenia oraz zastosowaniu instytucji zawieszenia w czynnościach przez łączny okres dłuższy niż 3 miesiące, pomimo że nie jest to uzasadnione szczególnymi okolicznościami. Z tych powodów wniósł o uchylenie zaskarżonego rozkazu personalnego.