Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. III SA/Wr 798/09

 

Dnia 11 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 11 lutego 2010 r. sprawy ze skargi "A" z siedzibą we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za [...] rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi "A" we W., wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] r. (nr [...]), którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta J. G. z dnia [...] r. (nr [...]), określającą wymienionej "A" zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za [...] r. w wysokości [...] zł.

Wskazaną decyzję Prezydent Miasta J. G. podjął po ponownym rozpoznaniu sprawy na skutek uchylenia jego poprzedniego rozstrzygnięcia w tej sprawie, to jest decyzji z dnia [...] r. (nr [...]), wydanej po przeprowadzeniu postępowania wszczętego z urzędu postanowieniem z dnia [...] r. Uchylając w całości decyzję organu pierwszej instancji oraz przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. G. stwierdziło, że nie została wyjaśniona kwestia wykorzystywania pomieszczeń na prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego, co było warunkiem oceny stosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.

Załatwiając sprawę organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, że w roku [...] "A" była właścicielem nieruchomości gruntowej w J. G. przy ul. [...] o powierzchni [...]m2, obejmującej działki gruntu [...] oraz [...], które stosowanie do zapisów ewidencji gruntów, sklasyfikowane były jako "tereny przemysłowe" (działki [...] i [...]) oraz "inne tereny zabudowane" (działka [...]). "A" w deklaracjach (w tym korygujących) dotyczących poszczególnych okresów [...] r., zgłaszała do opodatkowania podatkiem od nieruchomości powierzchnie związane z działalnością gospodarczą, a mianowicie gruntów (od [...]m2 do [...]m2) i budynków (od [...]m2 do [...]m2), a także wykazała powierzchnie gruntów (od [...]m2 do [...]m2) oraz budynków (od [...]m2 do [...]m2) zwolnione od tego podatku. Jako podstawę zwolnienia "A" powoływała przepisy art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 14, a także art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00