Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. III SA/Wr 515/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Moskała Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Malinowska-Grakowicz (sprawozdawca) Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk Protokolant Renata Sawińska po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 9 lutego 2010 r. sprawy ze skargi T. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. G. - powołując się na art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej w skrócie "k.p.a."), art. 140 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 122 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm., zwanej dalej w skrócie "u.p.r.d.") oraz § 13 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz.U. Nr 2, poz. 15, zwanego dalej w skrócie "rozp. MZ") - utrzymało w mocy decyzję Starosty J. z dnia [...] r. (Nr [...]) o cofnięciu T. B. uprawnienia kategorii B do kierowania pojazdami silnikowymi.

Organ pierwszej instancji wydał decyzję po przeprowadzeniu przez specjalistyczne jednostki medyczne badań lekarskich stwierdzających istnienie u skarżącego trwałych przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami silnikowymi, do których wymagane jest prawo jazdy kategorii B, B1. W odwołaniu od tej decyzji skarżący zarzucił organowi wydającemu ten akt oparcie się na orzeczeniu lekarskim Nr [...] z dnia [...] r., które - mimo stwierdzenia istnienia trwałych przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami silnikowymi - nie zawiera uzasadnienia oraz nie wskazuje ustalonych podczas badań okoliczności wykluczających prowadzenie przez skarżącego pojazdów objętych prawem jazdy kategorii B, B1. Odwołujący się podniósł przy tym, że występował do Instytutu Medycyny Pracy w S. o doręczenie mu uzasadnienia orzeczenia lekarskiego, jednakże nie zadośćuczyniono jego prośbie. Zauważył również, że pozbawiono go uprawnień do kierowania samochodami, nie dając możliwości poznania ustaleń, które stanowiły podstawę negatywnej dla strony decyzji. Podkreślił nadto, że jest człowiekiem zdrowym i nie dostrzega przeszkód do kierowania samochodami. Wyraził także wątpliwość co do rzetelności badania psychologicznego, skoro przeprowadzono je po całonocnej podróży skarżącego. Z tego względu wniósł o dodatkowe badanie psychologiczne oraz o przeprowadzenie dowodu z zeznań jego lekarza z przychodni rejonowej w J. W. na okoliczność stanu zdrowia odwołującego się oraz dowodu z zeznań [...] skarżącego na okoliczność, że jest człowiekiem opanowanym i zachowującym się normalnie. W odwołaniu wniesiono o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do powtórnego rozpatrzenia, ewentualnie o zmianę kwestionowanego rozstrzygnięcia przez odstąpienie od orzekania o utracie uprawnień do prowadzenia pojazdów.