Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 lutego 2010 r., sygn. III SA/Wa 1959/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant Urszula Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2010 r. sprawy ze skargi B. GmbH Oddział w P. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

1. Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynikało, iż Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. wydał w dniu [...] marca 2007 r. dla spółki "B." - powoływanej dalej jako "Skarżąca", "Spółka" lub "Strona" decyzję, w której określił zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. Od decyzji tej Strona wniosła do Dyrektora Izby Skarbowej we W. w ustawowo określonym terminie odwołanie. Pełnomocnik Skarżącej powołując się na przepis art. 232 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej jako "ustawa Ord. pod."), wycofał złożone odwołanie wskazując, iż Strona podzieliła argumentację zawartą w ww. decyzji Dyrektora UKS. W związku z tym Dyrektor Izby Skarbowej we W. decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. umorzył postępowanie odwoławcze, a decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2007 r. stała się ostateczna w administracyjnym toku instancji.

2. Następnie wnioskiem z dnia 18 listopada 2008 r., Skarżąca po uzyskaniu pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego: postanowienia Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2007 r. oraz Bawarskiego Krajowego Urzędu Podatkowego z dnia [...] września 2008 r., wystąpiła nieprawidłowo do Dyrektora Izby Skarbowej we W. o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Dyrektora UKS. Wniosek ten został przesłany do Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, celem załatwienia zgodnie z właściwością. Strona we wniosku powołując się na wystąpienie przesłanek określonych w art. 247 § 1 pkt 1 i pkt 3 ustawy Ord. pod., zarzuciła, iż decyzja w sprawie wymiaru wydana została z rażącym naruszeniem: § 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 165, poz. 1371 z późn. zm.), poprzez wydanie decyzji przez organ niewłaściwy miejscowo, a także z naruszeniem przepisów art. 3 ust. 2, art. 5 oraz art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654, z późn. zm. powoływanej jako "u.p.d.p.") w związku z art. 5 oraz art. 7 ust. 1 umowy podpisanej w dniu 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90 powoływanej jako "umowa Polska - Niemcy"), poprzez zakwestionowanie prawa do łącznego rozliczenia przychodów i kosztów osiągniętych przez poszczególne zakłady niemieckiej firmy B. oraz spółki cywilnej J. oraz J.