Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 lutego 2010 r., sygn. III SA/Łd 298/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Sędziowie Sędzia NSA Janusz Furmanek Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.) Protokolant Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy anulowania czynności materialno-technicznej zameldowania M. P. i G. P. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...], nr [...]; 2. przyznaje adwokatowi K. G. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. [...] kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) złote, obejmującą podatek od towarów i usług oraz kwotę 17 (siedemnaście) złotych tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, łącznie kwotę 309,80 (trzysta dziewięć 80/100) złotych - tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym skarżącemu S. P. i kwotę powyższą nakazuje wypłacić adwokatowi K. G. z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Wójt Gminy w T. na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jedn. Dz.U. z 2006r., Nr 139, poz. 993 ze zm.) odmówił anulowania czynności materialno-technicznej zameldowania M. P. oraz jej syna G. P. w posesji położonej w miejscowości W. 90, która dokonana została 27 lutego 1979 roku. W uzasadnieniu decyzji organ administracji podniósł, iż na podstawie materiału zgromadzonego w toku postępowania wyjaśniającego w postaci prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w T. z dnia [...], sygn. akt [...] o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłej w dniu 7 lipca 1996 roku M. P. oraz stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym w dniu 4 marca 2002 roku B. P. oraz postanowienia Sądu Rejonowego w T. z dnia [...], sygn. akt [...] o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym J. P. - synu M. i B. P. ustalił, iż każdemu z uczestników postępowania w niniejszej sprawie przysługiwał tytuł prawny do nieruchomości położonej w miejscowości W. 90. Zakres natomiast danych oraz sposób ich zgłoszenia i przyjmowania w dniu dokonania czynności zameldowania regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 września 1974 roku w sprawie wykonywania obowiązku meldunkowego i prowadzenia ewidencji ludności (Dz.U. Nr 33, póz. 196). Dokonanie zatem materialno-technicznej czynności zameldowania na pobyt stały przez zarejestrowanie danych dotyczących osoby i jej miejsca pobytu (art.47 ust. 1 powyższej ustawy) mogło nastąpić jedynie na podstawie wniosku osoby wykonującej obowiązek meldunkowy, który powinien odpowiadać warunkom określonym w § 7 powołanego rozporządzenia. W przepisie tym wymienione zostały dane podlegające zgłoszeniu, które stosownie do postanowień § 7 ust. 2 tego rozporządzenia zgłaszane były przez wypełnienie i podpisanie formularza "Zgłoszenie pobytu stałego". Na podstawie zgłoszenia obejmującego wymagane dane organ prowadzący ewidencję ludności obowiązany był dokonać zameldowania czyli czynności rejestracyjnej rodzącej skutki prawne. W aktach Urzędu Gminy T. nie zachowało się jednak, jak ustalił organ zgłoszenie zameldowania dokonane w 1979 roku. Pomimo dołożenia wszelkich starań, nie udało się ustalić, na co wpływ miał upływ ponad 30 lat od daty zdarzenia, w jaki sposób zostały zlikwidowane dokumenty z owego okresu. Wobec powyższego organ zobligowany był do wykorzystania innych środków dowodowych celem wyjaśnienia sprawy. Takim środkiem w ocenie organu było przeprowadzenie rozprawy administracyjnej. W toku przeprowadzonej rozprawy zweryfikowano moc dowodową wszystkich pism złożonych przez S. P., a podpisanych przez B. P. dotyczących braku zgody B. P. na zameldowanie J. P. (zmarłego w 2004r.), M. P. i G. P. Ustalono, że w roku 1979 B. P. nie zamieszkiwał w W. Nr 90 , co pozwoliło odmówić mocy dowodowej tym wszystkim dokumentom podpisanym przez B. P. , z których wynika, że czynności meldunkowe dokonane były bez jego zgody bądź wbrew jego woli Organ podniósł, że dla treści rozstrzygnięcia nie mają znaczenia także wszystkie dokumenty składane przez S. P. dotyczące zdarzeń i konfliktów, które miały miejsce w latach 90-tych wśród członków rodziny P. Nie odnoszą się one bowiem do czynności materialno-technicznych zameldowania w roku 1979. Jako dowodu w postępowaniu organ nie mógł również uwzględnić decyzji dotyczącej wymeldowania E. L. z posesji położonej w miejscowości W. 90, ponieważ decyzja ta oparta była o zupełnie inne przesłanki, dotyczyła kwestii wymeldowania a nie anulowania czynności materialno-technicznej zameldowania.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00