Wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. II SA/Ke 53/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 lutego 2010r. sprawy ze skargi H. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 7 grudnia 2009r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na rzecz radcy prawnego P. L. kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa i 80/100) złotych, w tym 52,80 (pięćdziesiąt dwa i 80/100) złotych VAT oraz kwotę 17 (siedemnaście) złotych opłaty skarbowej - tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 7 grudnia 2009r. nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 15 maja 2009r. nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia u H. P. choroby zawodowej, tj. nowotwory złośliwe powstałe w następstwie działania czynników rakotwórczych występujących w środowisku pracy, wymienionej w pozycji 9 wykazu chorób zawodowych z 1983r.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym: sprawa niniejsza była już przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, który prawomocnym wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2006r. sygn. akt II SA/Ke 750/05 uwzględnił skargę H. P. i uchylił wydaną przez Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego decyzję z dnia 20 kwietnia 2005r. oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej z uwagi na uchybienie przepisom prawa procesowego w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Sąd nie kwestionował ustalonego w toku postępowania narażenia zawodowego H. P. na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, w związku z tym zgodnie z art. 80 k.p.a. przyjęto, że w latach 1972-77 (z dwuletnią przerwą na odbycie służby wojskowej) skarżący pracował w K. S.A. w K. na stanowiskach tokarza i maszynisty koparki, w narażeniu na pyły zawierające wolną krystaliczną krzemionkę oraz miał kontakt ze smarami, olejami i spalinami silnika Diesla. W okresie od 2.01.1979r do 4.01.1992r. był zatrudniony w C. S.A. (obecnie L. S.A.) kolejno na stanowiskach: operator koparki, mistrz oraz ślusarz w narażeniu na działanie promieniowania jonizującego, pyłów zawierających wolną krystaliczną krzemionkę, związki chromu zawarte w cemencie, spaliny silnika Diesla oraz smary.