Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. II SA/Go 1020/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Linska - Wawrzon Sędziowie Sędzia WSA Joanna Brzezińska Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agata Przybyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2010 r. sprawy ze skargi S.A. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. nr [...], II. stwierdza, że wymienione w punkcie I wyroku decyzje nie podlegają wykonaniu, III. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego S.A. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

1. Pismem z dnia [...] listopada 2009 r. S.A. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

Wnioskiem z dnia [...] lutego 2000 r. S.A. zwrócił się do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej zwanego Kierownikiem) o uznanie go za osobę represjonowaną przez III Rzeszę i przyznanie uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tego tytułu. Decyzją z dnia [...] września 2000 r. Kierownik, działając na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej k.p.a.) oraz art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87 poz. 395 ze zm., dalej ustawa o świadczeniu pieniężnym), umorzył postępowanie w sprawie. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że w myśl art. 4 ust. 5 ustawy o świadczeniu pieniężnym termin składania wniosków o przyznanie uprawnienia do świadczenia przewidzianego w ustawie upłynął z dniem 31 grudnia 1999 r., a wobec złożenia przez S.A. wniosku po upływie tegoż terminu, postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe.