Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2010 r., sygn. V SA/Wa 1395/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Piotr Kraczowski, Sędzia WSA - Mirosława Pindelska (spr.), Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant - Tomasz Godlewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2010r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2009 r. nr [....] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranej oddzielnej płatności z tytułu cukru. oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi z 14 sierpnia 2009 r. (data nadania) wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez M. K. jest decyzja z [...] lipca 2009 r. nr [...], którą Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa utrzymał w mocy decyzję własną z [...] stycznia 2008r. w sprawie ustalenia kwoty nienależnie pobranej oddzielnej płatności z tytułu cukru. Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:

Wnioskiem z 21 czerwca 2006r. M. K. wystąpił do Powiatowego Biura Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w M. o przyznanie oddzielnej płatności z tytułu cukru. Do wniosku producent rolny dołączył umowę kontraktacji buraków cukrowych nr [...] na dostawy buraków cukrowych w ilości [...] ton zawartą w dniu [...] kwietnia 2006r., oraz umowę dodatkowej kontraktacji buraków cukrowych nr [...] w ilości [...] ton zawartą w dniu [...] maja 2006r.

Decyzją z [...] grudnia 2006r. Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w M. przyznał skarżącemu m.in. oddzielną płatność z tytułu cukru na rok 2006 w wysokości [...] zł do [...] ton buraków cukrowych, a więc do ilości surowca zakontraktowanego łącznie, zarówno w umowie kontraktacji nr [...], jak i umowie dodatkowej kontraktacji nr [...]. Decyzja ta stała się prawomocna w dniu [...] stycznia 2007r.

Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. decyzją z [...] czerwca 2007r. stwierdził nieważności decyzji Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w M. z [...] grudnia 2006r. Organ wskazał, iż umowa z [...] maja 2006r. nr [...] jest umową zawartą pod warunkiem, co oznacza że dodatkowe prawo do uprawy i dostawy buraków cukrowych w ilości określonej w tej umowie powstanie i może być realizowane po przyznaniu producentowi cukru przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w drodze decyzji dodatkowej kwoty produkcyjnej cukru. Warunek ten spełnił się w grudniu 2006r., kiedy Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wydał decyzje w sprawie przyznania dodatkowej kwoty produkcyjnej cukru. Dopiero po wydaniu tej decyzji producent rolny powołując się na przedmiotową umowę mógłby się ubiegać na podstawie art. 6a ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych i oddzielnej płatności z tytułu cukru o przyznanie płatności cukrowej w zakresie wynikającym z tej umowy. Tak więc we wnioskach składanych w 2006r. ilości ton buraków cukrowych wskazanych w umowach dodatkowej kontraktacji nie mogły być podstawą do ubiegania się o przyznanie oddzielnej płatności cukrowej.