Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Ol 807/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Piskozub (spr.), Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Wojciech Czajkowski,, Protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 13 stycznia 2010r. sprawy ze skargi W. T. na Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie niewykonania wyroku WSA w Olsztynie z dnia 08-03-2007r. sygn. akt I SA/Ol 93/07 w sprawie podatku od towarów i usług za marzec 2000 roku z żądaniem wymierzenia grzywny w trybie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi 1. wymierza Dyrektorowi Izby Skarbowej grzywnę w wysokości 2500 zł ( dwa tysiące pięćset złotych), 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I SA/Ol 807/09

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", którą określono W.T. podatek od towarów i usług za miesiąc marzec 2000r. w postaci nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc, w wysokości 31.269 zł. Organy podatkowe stwierdziły, że w zakresie sprzedaży W. T. w marcu 2000r. dokonał wyłącznie wywozu towarów (tkanin poliestrowych) do E.. Nie dokonał jednakże wwozu tych towarów na rosyjski obszar celny. Administracja "[...]" nie potwierdziła bowiem wwozu tkanin do R., ani wwozu do E. (która miała być docelowym krajem dostawy). Tym samym, zdaniem organów, podatnik nie miał prawa do otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT na rachunek bankowy, zgodnie z art. 18 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.).

Wyrokiem z dnia 8.03.2007r., sygn. akt I SA/Ol 93/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie działając na podstawie art.145 § 1 ust.1 pkt 1 lit c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz.1270 ze zm.) uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]". Sąd uznał, iż w postępowaniu podatkowym pominięto istotne okoliczności faktyczne co do wywozu towarów. W związku z tym wskazał, iż przy ponownym postępowaniu organy podatkowe powinny mieć na uwadze wszystkie dowody mogące mieć znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego, a w szczególności powinny ocenić na tle całokształtu zebranego materiału dowodowego informację Urzędu Celnego, pisma Państwowego Komitetu Celnego "[...]" do Głównego Urzędu Ceł oraz pisma Archiwum Izby Celnej. W ocenie Sądu, pomocny przy rozstrzygnięciu sprawy podatkowej może okazać się również materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu karnym. Przedmiotem tego postępowania były bowiem zarzuty doprowadzenia Urzędu Skarbowego, w związku z zakwestionowanymi transakcjami eksportowymi, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, poprzez wskazywanie w wystawianych fakturach VAT, a następnie deklaracjach VAT - 7, fikcyjnych firm "[...]" oraz nieistniejących obywateli R., poświadczanie nieprawdy na tych dokumentach, jak również wprowadzanie w błąd pracowników Urzędu Skarbowego poprzez wykazanie fikcyjnych transakcji eksportowych z tymi podmiotami, uprawniających do skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej w wysokości 0%.