Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Ol 973/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie statusu bezrobotnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Starosta uznał A. Z. z dniem 25 czerwca 2009r. za osobę bezrobotną oraz odmówił mu przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 25 czerwca 2009r.

W uzasadnieniu podniesiono, że z powodu rozwiązania stosunku pracy (służby) z winy A. Z. , prawo do zasiłku zgodnie z art. 75 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przysługiwać mu będzie po upływie 180 dni od dnia zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy.

Od powyższej decyzji odwołał się A. Z. W piśmie tym zatytułowanym jako zażalenie podniósł, że na podstawie art. 105 ust. 2 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego cofa swój wniosek zgłoszony w dniu 25 czerwca 2009r. na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucji rynku pracy w sprawie wydania przez Powiatowy Urząd Pracy decyzji administracyjnej o przyznaniu mu statusu bezrobotnego, stwierdzając przy tym, że na obecnym etapie sprawy nie jest zainteresowany takim wnioskiem. Jednocześnie zaskarżając w całości decyzję, wniósł o stwierdzenie jej nieważności, zarzucając naruszenie art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 § 1, art. 11, art. 28, art. 35 § 1 i 2, art. 61 § 1 i 3 kpa poprzez niezastosowanie się do ich treści. Podniósł także pogwałcenie art. 104 § 2 kpa poprzez nieuwzględnienie w sprawie przepisów prawa wynikających z art. 75 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, czym organ nie rozstrzygnął według odwołującego się, o istocie sprawy. Wskazano też na naruszenie art. 107 § 3 kpa na skutek niedostosowania się do jego treści. A. Z. podniósł, że organ pominął w swojej decyzji art. 33 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, z którego wynika, że rejestracja osób bezrobotnych następuje po przedłożeniu przez te osoby niezbędnych dokumentów do ustalenia tym osobom statusu i uprawnień. Według A. Z. przysługujący mu status osoby bezrobotnej powoduje przyznanie mu automatycznie uprawnień do zasiłku. Organ mimo to orzekł o odmowie przyznania takiego zasiłku od dnia rejestracji co przeczy treści art. 71 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W odwołaniu wskazano też, że organ nie rozstrzygnął w treści zaskarżonej decyzji o całości istoty sprawy i wszystkich uprawnieniach odwołującego się.