Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Łd 863/09

Dnia 9 grudnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2009 roku sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych 1. uchyla zaskarżoną decyzję, poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] nr [...] oraz postanowienie Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] roku nr [...]; 2. zasądza na rzecz A Spółki z o.o. z siedzibą w W. od Wojewody [...] kwotę 740 (siedemset czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 30 ust. 2 w związku z art. 29 ust. 2 pkt 6 i art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2006r., nr 156, poz. 1118 ze zm.) w związku z art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717 ze zm.) w związku z art. 45 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. nr 98, poz. 602 ze zm.) oraz art. 104 K.p.a., Prezydent Miasta Ł. zgłosił sprzeciw w sprawie zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych polegających na instalacji urządzenia reklamowego w formie kasetonu diodowego zgodnie z załączonym projektem na działce położonej w Ł. przy ul. A 165/169.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że w dniu 25 listopada 2008r. A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie zgłosiła zamiar wykonania w/w robót budowlanych. Do zgłoszenia inwestor dołączył, m.in. oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz dwa egzemplarze dokumentacji zatytułowanej "Projekt budowlany konstrukcji wsporczej pod urządzenie reklamowe o wymiarach ekranu 10,00 x 6,00 m, h=11,00 m, nietrwale związanego z gruntem na działce nr ewid. [...] w Ł. przy zbiegu ul. A, Al. A. B i Al. C. Decyzją z dnia [...], nr [...], Prezydent Miasta Ł. zgłosił sprzeciw w sprawie zgłoszenia i nałożył na inwestora obowiązek uzyskania pozwolenia na wykonanie robót budowlanych wskazanych w zgłoszeniu. W wyniku rozpatrzenia odwołania inwestora, decyzją z dnia [...], nr [...] Wojewoda [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W ocenie organu odwoławczego sprzeciw był przedwczesny, złożone dokumenty są niekompletne, zatem organ I instancji powinien wydać postanowienie wzywające inwestora z uzupełnienia zgłoszenia. Postanowieniem z dnia [...], nr [...] Prezydent Miasta Ł. nałożył na inwestora obowiązek uzupełnienia zgłoszenia o załączenie decyzji o warunkach zabudowy dla planowanego zamierzenia, podanie parametrów dotyczących oświetlenia i luminacji oraz wyjaśnienie sprawy przyłącza energetycznego. Z uwagi na to, że inwestor nie wykonał nałożonego postanowieniem obowiązku, decyzją z dnia [...], nr [...] Prezydent Miasta Ł. zgłosił sprzeciw. Na skutek odwołania wniesionego przez inwestora, decyzją z dnia [...], nr [...] Wojewoda [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i poprzedzające je postanowienie Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji wskazując między innymi na fakt, iż inwestor nie miał realnej możliwości uzupełnienia zgłoszenia w wymaganym terminie. Następnie Prezydent Miasta Ł. podniósł, że inwestor ma zamiar dokonać instalacji urządzenia reklamowego w formie kasetonu diodowego z ekranem o wymiarach 10,0 x 6,0 m zamontowanego na wysokości 5,0 m nad poziomem terenu na konstrukcji wsporczej w postaci słupa kratowego z profili stalowych, posadowionego na fundamencie betonowym blokowym (balaście) o wymiarach 5,6 x 4,2 x 0,7 m postawionym na terenie w kolizji z istniejącą siecią gazową, oznaczoną na załączonym do zgłoszenia planie sytuacyjnym jako gn300, w bezpośrednim sąsiedztwie skrzyżowania ulic A i Al. B, zajmując fragment istniejącego parkingu A. Przedmiotowa inwestycja powoduje zmianę zagospodarowania terenu, na którym ma być później posadowiona. Przepis art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części z zastrzeżeniem art. 50 ust. 1 i art. 86 wymaga ustalenia w drodze decyzji warunków zabudowy. W myśl ust. 2 tego przepisu, ust. 1 stosuje się również do zmiany zagospodarowania terenu, która nie wymaga pozwolenia na budowę, z wyjątkiem tymczasowej, jednorazowej zmiany zagospodarowania terenu, trwającej do roku. W związku z brakiem obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zgłoszone przez inwestora zamierzenie inwestycyjne wymaga ustalenia w drodze decyzji warunków zabudowy. W myśl ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jednym z elementów warunkujących możliwość wprowadzenia nowej zabudowy jest, m.in. kontynuacja cech kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych. Przepis art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy wprowadza zasadę dobrego sąsiedztwa uzależniającą zmianę zagospodarowania terenu od dostosowania się do określonych cech zastanego zagospodarowania terenu. Celem jest zagwarantowanie ładu przestrzennego zgodnie z art. 2 pkt 1 tej ustawy przez co należy rozumieć takie ukształtowanie przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględnia uporządkowanie w relacjach wszelkich uwarunkowań i wymagań funkcjonalnych, społeczno - gospodarczych, środowiskowych, kulturowych oraz kompozycyjno - estetycznych. Zatem zamiar lokalizacji przedmiotowego urządzenia reklamowego powinien spełniać uwarunkowania kompozycyjno - estetyczne prowadzące do zachowania ładu przestrzennego oraz odpowiadać, obok kontynuacji funkcji również wymaganiom w zakresie kontynuacji cech kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej. Sytuowanie reklamy wysyłającej zmieniające się światło o znacznej intensywności w bezpośrednim sąsiedztwie skrzyżowania ulic może być sprzeczne z przepisami odrębnymi, to jest art. 45 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Określenie powyższego może nastąpić w oparciu o warunki zawarte w decyzji o warunkach zabudowy, a także w oparciu o dokumentację określającą parametry dotyczące projektowanego oświetlenia diodowego i związanej z nim luminacji, których brak było w załączonych do zgłoszenia materiałach. Z uwagi na to, że zgłoszenie dotyczy instalacji urządzenia reklamowego w formie kasetonu diodowego (pylonu reklamowego świetlnego) powinno określać rodzaj i sposób wykonania również robót elektrycznych zgodnie z wymogami zawartymi w art. 30 ust. 2 ustawy Prawo budowlane, zaś załączona do zgłoszenia dokumentacja zawiera jedynie część konstrukcyjną oraz "wizualizację ekspozycji". Ze względu na w/w braki uniemożliwiające prawidłową ocenę zamierzenia budowlanego, postanowieniem z dnia [...], nr [...] nałożono na inwestora obowiązek uzupełnienia zgłoszenia w terminie 60 dni od daty jego otrzymania poprzez załączenie decyzji o warunkach zabudowy, podanie parametrów dotyczących oświetlenia i luminacji, określenie rodzaju zakresu i sposobu wykonania robót budowlanych dotyczących instalacji elektrycznej urządzenia reklamowego oraz odpowiednich szkiców i rysunków. Jednocześnie w postanowieniu tym pouczono stronę, że niewykonanie w terminie określonych w postanowieniu obowiązków spowoduje wydanie decyzji o wniesieniu sprzeciwu w sprawie zgłoszonych robót. Z uwagi na to, że koniec zakreślonego w postanowieniu terminu przypadał na dzień ustawowo wolny od pracy za ostatni jego dzień uznać należało najbliższy dzień powszedni, to jest 15 czerwca 2009r. Pismem z dnia 10 czerwca 2009r. (nadanym w placówce pocztowej w dniu 15 czerwca 2009r.) doręczonym organowi w dniu 17 czerwca 2009r. A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością przesłała wyjaśnienia odnośnie luminacji oraz zasilania kasetonu diodowego. Przedstawione przez inwestora materiały nie wyczerpują obowiązku nałożonego postanowieniem nr [...]. Inwestor nie załączył decyzji o warunkach zabudowy dla planowanego zamierzenia inwestycyjnego, zatem nie wykonał nałożonego postanowieniem obowiązku. Przepis art. 30 ust. 2 ustawy Prawo budowlane stanowi, że w razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia właściwy organ nakłada w drodze postanowienia na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia w określonym terminie brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia wnosi sprzeciw w drodze decyzji. Zatem zgodnie z treścią art. 30 ust. 2 ustawy Prawo budowlane należało wnieść sprzeciw w drodze decyzji.