Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Lu 611/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2005 r. oraz dodatkowego zobowiązania podatkowego za te okresy I. uchyla zaskarżoną decyzję w części określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r.; II. w pozostałej części skargę oddala; III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w części określonej w punkcie I; IV. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz W. S. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej [...] po rozpatrzeniu odwołania W. S. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...], w sprawie wymiaru podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2005r. oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego - uchylił decyzję organu I instancji w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego i w tym zakresie umorzył postępowanie, zaś w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że na podstawie dowodów uzyskanych w toku postępowania sprawdzającego (zeznań podatkowych PIT, umów i rachunków oraz wyjaśnień organów gmin, z którymi podatnik zawarł umowy) organ podatkowy I instancji wszczął postępowanie podatkowe w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy objęte decyzją. Organ I instancji w swojej decyzji uznał, iż w roku 2004 i 2005 W. S. świadczył usługi polegające na sporządzaniu dokumentacji technicznej i kosztorysowej oraz usługi inspektora nadzoru przy budowach dróg, osiągając z powyższej działalności w 2003r. obroty w wysokości 123.272,17 zł. Osiągnięta przez podatnika wartość sprzedaży nie uprawniała w 2004r. do korzystania ze zwolnienia, a to stosowanie do art. 168 ust. 3 w zw. z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. zwana dalej "ustawą VAT"). Powyższe czynności, dotychczas zwolnione z VAT na postawie art. 7 ust.1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z 1993r., od 1 maja 2004r. nie zostały zwolnione i nie podlegają wyłączeniu spod działania ustawy VAT stąd, z uwagi na przekroczenie limitu obrotu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, W. S. stał się podatnikiem VAT z tytułu świadczonych umów. Organ podkreślił, że świadczone usługi podlegały VAT, gdyż z realizowanych umów nie wynika odpowiedzialność zlecającego za wykonanie tych czynności. Organ wskazał przy tym, że dokonana od 1 czerwca 2005r. nowelizacja art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przez dodanie słów "wobec osób trzecich" wyeliminowała wątpliwości i kontrowersje dotyczące stosowania tego przepisu. Uznał, że podatnik wykonywał samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, a więc nie mógł swojej odpowiedzialności wyłączyć ze względu na jej unormowanie w przepisach prawa budowlanego, stąd wykonywana działalność nie podlegała wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT. W odwołaniu podatnik zarzucił naruszenia art. 15 ust. 3 pkt. 3 ustawy VAT, art. 120 -124, art. 187 § 1, art. 191 i 210 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa. Uzasadniając naruszenie art. 123 i art. 124 Ordynacji podatkowej podatnik wskazał, że nie okazano mu wszystkich dowodów zgromadzonych w sprawie, a w szczególności pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego zawierającego wątpliwości co do rozstrzygnięcia sprawy i odmówiono wydania odpisu pisma Dyrektora Izby Skarbowej - OZ w [...] z dnia 10 lipca 2006r. Nr [...].