Wyrok WSA w Kielcach z dnia 30 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Ke 496/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Małgorzata Rymarz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia zintegrowanego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 1 lipca 2009r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze na rozpatrzeniu odwołania C. Spółki z o. o. z siedzibą w K. od decyzji Starosty z dnia 20 kwietnia 2009r., odmawiającej wydania pozwolenia zintegrowanego na prowadzenie instalacji do produkcji wyrobów ceramicznych za pomocą wypalania o zdolności produkcyjnej ponad 75 ton na dobę lub o pojemności pieca przekraczającej 4 m? i gęstości ponad 300 kg wyrobu na 1 m? pieca, zlokalizowanej w miejscowości O. ul. P. 4, gm. B., na podstawie art. 138 § 2 w zw. z art. 127 § 1 kpa uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Do wydania tej decyzji doszło na tle następujących okoliczności:

W dniu 25 września 2008r. wpłynął do Starostwa Powiatowego wniosek Spółki z o. o. C. o wydanie pozwolenia zintegrowanego dla Zakładu C. G. Po jego uzupełnieniu organ I instancji na podstawie art. 211 ust. 3a Prawa ochrony środowiska zwrócił się do Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska o jego uzgodnienie. W odpowiedzi organ ten wskazał, że po wejściu w życie ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko ( Dz. U. Nr 199 poz. 1227) brak jest podstawy prawnej do uzgodnienia tego projektu. W związku z tym organ I instancji zwrócił się o uzgodnienie projektu do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, który również zwrócił wniosek z tym samym uzasadnieniem. W związku z dokonaniem ogłoszenia, że toczy się ta sprawa, swój udział w niej w charakterze strony zgłosił między innymi J. G., który wniósł o wydanie decyzji odmawiającej wydania pozwolenia na podstawie art. 186 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska. Zarzucił on, że punkty pomiaru hałasu 1 i 2, dla których pomierzone wartości dla pory nocnej wynoszą 43, 6/43, 8/43,9 ( pkt 1), oraz 40, 9/41, 7/41,1 (pkt 2) znajdują się na terenie, dla którego zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, obejmującym południową część obszaru Miasta B., obowiązuje przeznaczenie terenu "zabudowa jednorodzinna w rozumieniu przepisów szczególnych oraz pensjonatowa wraz z urządzeniami towarzyszącymi". Zgodnie zaś z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej dopuszczalny poziom hałasu wynosi 40 dB (przedział czasu odniesienia równy 1 najmniej korzystnej godzinie nocy). Pismem z dnia 2 marca 2009r. Starosta poinformował Spółkę C., że przedstawione we wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego wyniku pomiaru hałasu w porze nocnej wskazują na przekroczenie dopuszczalnych poziomów hałasu, a taki stan uniemożliwia uzyskanie pozwolenia. W związku z tym wezwał ją w trybie art. 64 § 2 kpa do dostarczenia pisemnej informacji, jakie działania i w jakim terminie zostaną podjęte w celu ograniczenia emisji hałasu i dostosowania do dopuszczalnych norm - w terminie 7 dni.