Wyrok WSA w Kielcach z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Ke 476/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Rojek (spr.), Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Banach, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 grudnia 2009r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...].. nr [...]. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z[...] ., nr [...] uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...]nr [...]i określił M.Z. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. w kwocie [...]zł.

Organ odwoławczy ustalił, że postępowanie w sprawie było prowadzone trzy razy po dwukrotnym uchyleniu przez organ odwoławczy decyzji wydawanych przez organ pierwszej instancji. Organ drugiej instancji wskazał, że M. Z.w 2004r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie montażu, naprawy i regulacji instalacji

gazowych w pojazdach samochodowych, wymiany i sprzedaży części do instalacji gazowych. W zeznaniu PIT-36 o wysokości dochodu osiągniętego w 2004r. M. Z. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wykazał przychód w wys. 70.398,52zł, koszty uzyskania przychodów w wys. 57.801,38 zł oraz dochód w wys. 12.597,14 zł.

W wyniku kontroli oraz analizy dokumentacji dotyczącej wykonywanej przez podatnika w 2004r. działalności gospodarczej stwierdzono nierzetelne prowadzenie księgi przychodów i rozchodów w zakresie wykazanego w niej przychodu jak i kosztów jego uzyskania. Ustalono bowiem, że podatnik nie zaewidencjonował części przychodu z tytułu wykonanych usług montażu instalacji gazowej w pojazdach samochodowych. Wartość niezaewidencjonowanego przychodu wyliczono jako różnicę pomiędzy kwotami zapłaconymi przez klientów podatnika, a kwotami wynikającymi z wystawionych faktur. Wysokość kwot zapłaconych za usługi montażu instalacji gazowych ustalono na podstawie zeznań klientów podatnika w trakcie przesłuchań przeprowadzonych przez organ pierwszoinstancyjny lub na jego zlecenie, z których wynika, że za usługi świadczone przez podatnika płacili więcej niż wynika to z wystawianych przez niego faktur. Wysokość uzyskanego przychodu w niektórych przypadkach potwierdził I. Bank pismem z dnia 14.02.2007r., w którym wymienił umowy kredytowe na zakup instalacji gazowych w systemie sprzedaży ratalnej zawarte w 2004r. przez M. Z. z klientami. W toku postępowania ustalono, że M. Z. nie ujął w przychodach prowizji w wys. 3.635,50 zł otrzymanej z I. Banku z tytułu pośrednictwa w zawieraniu umów kredytowych.