Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Gl 650/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Protokolant Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie domniemania dotyczącego nieruchomości budynkowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i orzeka, że nie podlega ona wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Kierownik Wydziału Finansowego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w B. decyzją z dnia [...] r. nr [...], w wykonaniu prawomocnego wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach sygn. akt IV dor. 8/62 w sprawie przeciwko J.L. - w części dotyczącej orzeczenia o przepadku majątku, na podstawie art. 6 § 2 ustawy z dnia 21 stycznia 1958 r. o wzmożeniu ochrony mienia społecznego przed szkodami wynikającymi z przestępstwa (Dz. U. Nr 4, poz. 11 ze zm.) i art. 8 dekretu z dnia 22 października 1947 r. o przepadku majątku (Dz. U. Nr 65, poz. 390 ze zm.), stwierdził że zachodzi domniemanie, iż nieruchomość położona w B. przy ul. [...], mająca urządzoną księgę wieczystą Nr hip. [...] (nieruchomość budynkowa wraz z parcelą), wpisana na rzecz M. L. i która była w jej czasowym władaniu jako osoby bliskiej (żona), należała do J. L. w czasie popełnienia przestępstwa. W uzasadnieniu podano zaś, że wymieniona w decyzji nieruchomość należy do skazanego po odbyciu przez niego kary, a więc w myśl art. 6 § 2 ustawy z dnia 21 stycznia 1968 r., istnieje domniemanie, że należała do niego już w czasie popełnienia przestępstwa. Obalenie domniemania zgodnie z art. 6 § 3 ustawy, może nastąpić w drodze powództwa przeciwko Skarbowi Państwa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00